Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakisalekos@gmail.com
Προφανώς οι δικαστικές αποφάσεις είναι υποχρεωτικά σεβαστές και εκτελεστές κατά τον νόμο και το Σύνταγμα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τίθενται υπό την κρίση και τη δοκιμασία της κοινωνίας και της ζωής.
Η πρόσφατη απόφαση για το “σπάσιμο” των ισοβίων στον Κορκονέα, δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, δεν είναι δυστυχώς μια εξαίρεση στον κανόνα της ελληνικής Δικαιοσύνης αλλά μια επαναλαμβανόμενη επιβεβαίωση ότι το Δίκαιο στην Ελλάδα είναι υπό συνεχή αμφισβήτηση από πολλούς διακόνους του…
Και προκαλεί υποψίες ότι πιθανώς μερίδα Ελλήνων δικαστών μπορεί να επηρεάζεται από την πολιτικό περιβάλλον.
Δεν πρόλαβε να αλλάξει η κυβέρνηση και είδαμε ελεύθερο τον Κορκονέα, τον άνθρωπο που αποδείχτηκε ότι δολοφόνησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Μάλλον η αξία της ζωής, στην περίπτωσή του, είναι μικρότερη, εφόσον ένα παιδί αποφάσισε να βγεί στους δρόμους και να διαμαρτυρηθεί… Αυτή είναι η “κανονικότητα” την οποία προφανώς βιώνουμε και με αποφάσεις της Δικαιοσύνης…
Δεν πρόλαβε να αλλάξει η κυβέρνηση και είδαμε ελεύθερο επίσης τον Φλώρο, καταδικασμένο σε φυλάκιση 21 ετών για υπεξαίρεση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ εις βάρος της ΛΑΓΗΕ (δηλαδή του ελληνικού Δημοσίου), αλλά και σε ποινή 13 ετών ως ηθικός αυτουργός για απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος του δικηγόρου Γιώργου Αντωνόπουλου.
Είδαμε να αθωώνεται ο Τσουκάτος για τις μίζες της Siemens, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ομολόγησε ότι έπαιρνε τα λεφτά και – λέει- τα πήγαινε στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ.
Είναι η ίδια Δικαιοσύνη που καταδίκασε σε φυλάκιση 10 χρόνων μια γυναίκα που ψευδώς παρουσίασε απολυτήριο δημοτικού για να δουλέψει ως καθαρίστρια. Ή έβαζε στη φυλακή, χωρίς αποδείξεις, όπως φάνηκε στη συνέχεια, την Ηριάννα, για “τρομοκρατία”.
Είναι η ίδια Δικαιοσύνη που φαίνεται να επηρεάζεται αρνητικά και να εξαντλεί την αυστηρότητά της σε μεγάλο βαθμό όταν έχει μπροστά της “φτωχοδιαβολους” ή “Αγιάννηδες”, και να στέκεται ευνοϊκά απέναντι σε “εκλαμπρότατους”…
Χωρίς πολλά λόγια, ας θυμηθούμε ακόμα ότι η ελληνική Δικαιοσύνη φάνηκε να μην υπολογίζει την έννοια του Δικαίου:
-Τα δικαστήρια δεν αντέδρασαν στο ξεπούλημα της χώρας και των Ελλήνων με τα μνημόνια, στις μειώσεις των συντάξεων και τις απολύσεις, αλλά πήραν αποφάσεις ενάντια στις περικοπές μισθών στους δικαστικούς.
-Τόσα χρόνια διαπλοκής και ανομίας στη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης γίνονται «γαργάρα», η Δικαιοσύνη νιώθει την ανάγκη να παρέμβει για πρώτη φορά όταν ψηφίζεται ένας νόμος που επιβάλλει, τουλάχιστον, να πληρώνουν όσοι χρησιμοποιούν τον «κοινό μας» αέρα.
-Τόσα χρόνια κάποιοι έτρωγαν μονίμως από το δημόσιο ταμείο, και η Δικαιοσύνη ήταν στ’ αλήθεια τυφλή, ενώ αθώωνε και αθωώνει τους ελάχιστους που οδηγούνται ενώπιόν της ή επιβάλλει ποινές ελαφρύτερες από εκείνον που κάνει πλανόδιο εμπόριο.
-Όταν το 2014 η Δικαιοσύνη αποφάσιζε ότι οι μειώσεις στους δικαστές ήταν παράνομες, είχαν ήδη θεωρηθεί νόμιμες και συνταγματικές, άρα σύμφωνες με το κράτος Δικαίου, οι 15 τόσες περικοπές των συντάξεων, και οι απολύσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, που πετάχτηκαν στην ανεργία. Για τη Δικαιοσύνη δεν υπήρχε κανένα θέμα με τους χιλιάδες που αυτοκτόνησαν με τους μαθητές που πεινούσαν και τους επαγγελματίες που έχαναν τα μαγαζιά τους.
-Είχε θεωρηθεί συνταγματική η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους ξένους.
Και το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας.
Όλα νόμιμα!
Πλην ενός: της μείωσης των μισθών και συντάξεων των δκαστών!
Και στη συνέχεια, όταν η κυβέρνηση Τσίπρα αποφάσιζε να ανοίξει τις υποθέσεις των μεγάλων σκανδάλων και της μεγάλης φοροκλοπής (λίστα Λαγκάρντ κλπ) περισσότερο, η Δικαιοσύνη όρισε ότι Δίκαιο είναι να μην ελεγχθούν οι μεγαλοφορφυγάδες, να μην ανοίξουν υποθέσεις πέραν της πενταετίας. Να μην αγγίξει καμιά ελεγκτική αρχή τις υποθέσεις με το μεγάλο φαγοπότι.
Ωραίο, Δίκαιο…
-Όταν η υπόθεση του Βατοπεδίου κατέληγε, μετά από τόσα χρόνια αποκαλύψεων (και εμπλοκής πολιτικών προσώπων αλλά και συγγενικών τους) απλά στην αθώωση όλων, άρα στο ότι για χρόνια συζητούσαμε άνευ λόγου, υπάρχει η αίσθηση του Δικαίου;
-Όταν ακυρώνονται από το ΣτΕ οι διαδικασίες (με όλα τα τους τα προβλήματα) για την επιλογή διευθυντών ή για τις προσλήψεις με ατομικές συμβάσεις καθαριστριών στα νοσοκομεία (ενώ για τα προηγούμενα ισχύοντα δεν άνοιγε «μύτη», ούτε για τα ρουσφέτια υπέρ των κολλητών, ούτε για την εισβολή των ιδιωτικών εταιρειών -και των κολλητών- στα νοσοκομεία), υπάρχει η αίσθηση του Δικαίου;
Ο μακαρίτης Θέμος Αναστασιάδης, αθωώθηκε με βούλευμα για τα 5 εκατ. ευρώ που έβγαλε στο εξωτερικό. Και πέθανε “με το μαράζι” της “συκοφαντίας” από την προηγούμενη κυβέρνηση. Αλλά, κύριοι δικαστές μου, η διαθήκη του σας εξέθεσε…
Την ίδια ώρα που ο διαρρήκτης για ένα γάλα του παιδιού του, καταδικάζεται, ο άνεργος που δεν έχει να πληρώσει το ενοίκιό του έχει την ποινή της έξωσης, ο άστεγος που ίσως κάνει κατάληψη σε ένα ερειπωμένο κτίριο του δημοσίου μπορεί να φυλακιστεί, ο ασθενής – ναρκομανής θα συλληφθεί και θα καταδικαστεί.
Οι κλέφτες του δημοσίου χρήματος συνεχίζουν να γυρίζουν γύρω μας ελεύθεροι, χωρίς να έχουν το παραμικρό πρόβλημα με τη Δικαιοσύνη. Κι όταν τιμωρηθούν, ξέρουν ότι θα πέσουν στα μαλακά, πιο μαλακά από μια καθαρίστρια που πλαστογράφησε το απολυτήριο Δημοτικού. Κι αν πάνε φυλακή, γρήγορα θα αποφυλακιστούν.
Οι φοροκλέφτες της λίστας Λαγκάρντ συνεχίζουν να έχουν ασυλία, ενώ η Δικαιοσύνη κυνηγούσε εκείνους που την αποκαλύπτουν.
Πολιτικοί που κατά ομολογία έχουν βάλει το δάχτυλο στο μέλι, συνεχίζουν με το ίδιο αμαρτωλό δάχτυλο να δείχνουν εκβιαστικά τον ελληνικό λαό. Ούτε για την κλοπή έχουν πληρώσει ούτε για την καταστροφή.
Ωραίο, Δίκαιο…
Σεβαστές οι αποφάσεις σας, γιατί δεν γίνεται αλλιώς, απαγορεύεται…
Αλλά όχι και χωρίς την κρίση και τον έλεγχο της κοινωνίας…
Κύριοι δικαστές, αν το σύστημα της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα, μαζί με το σύστημα της Ενημέρωσης ήταν διαφορετικά, η χώρα θα ήταν αλλιώς, αφού δεν θα μπορούσε να υπάρχει ένα ανεξέλεγκτο σύστημα πολιτικών ηγητόρων και κολαούζων, που την κατέφαγε…
Με όλο τον σεβασμό, κύριοι Δικαστές, δεν είναι αυτή τυφλή Δικαιοσύνη…
Πώς να εμπιστευτεί, λοιπόν, ο πολίτης τη Δικαιοσύνη, όταν κάποιοι δικαστές φροντίζουν να αποδείξουν ότι το Δίκαιο από τους θεματοφύλακες είναι υπό αμφισβήτηση;
Προφανώς, ασφαλώς, έχουμε άριστους Δικαστές στην Ελλάδα. Αλλά σύστημα Δικαίου έχουμε;
Όπως, προφανώς, ασφαλώς, έχουμε άριστους γιατρούς στην Ελλάδα. Αλλά σύστημα υγείας έχουμε;
ΥΓ: Για να μη μας πουν πάλι κάποιοι για τους νέους νόμους του ΣΥΡΙΖΑ που βγάζουν έξω κατάδικους, ας κατανοήσουμε ότι οι νόμοι υπάρχουν για να εφαρμόζονται σωστά κι όχι ανάλογα με τον φτωχοδιάβολο ή τον γαλαζοαίματο… Το πρόβλημά μας δεν είναι με τους νόμους αλλά με την επιλεκτική εφαρμογή τους.
