Η πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ στην «Αστόρια» με ομιλητή τον Δ. Κουτσούμπα

Πραγματοποιήθηκε η πολιτική Συγκέντρωση της Τομεακής Επιτροπής Ηρακλείου του ΚΚΕ στον κινηματογράφο «Αστόρια» με τίτλο: «Αδιέξοδα δεν υπάρχουν! Με το ΚΚΕ στον αγώνα μπορούμε να νικήσουμε.» με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα. 

Το άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε ο Γιάννης Χριστοφοράκης, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Ηρακλείου του ΚΚΕ. Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, ο Σάββας Βασιλειάδης, μέλος της ΚΕ και γραμματέας της ΚΟ Κρήτης του ΚΚΕ, ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής Ηρακλείου του Κόμματος, οι περιφερειακοί σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Αλ. ΜαρινάκηςΝ. Μανουσάκης και Δ. Βρύσαλης, καθώς και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι δήμων της Κρήτης. 

Μετά την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ακολούθησαν παρεμβάσεις από τον Νίκο Κατσαράκη, Πρύτανη του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου, τον Μιχάλη Σκουλά, Υπεύθυνο του ΚΕΘΕΑ Αριάδνη και τον Βαγγέλη Μαματζάκη, πρόεδρο του Συλλόγου Ιατρικών Επισκεπτών Κρήτης. 

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας έκανε την ακόλουθη ομιλία:

«Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι

Και από εδώ, από το Ηράκλειο, θέλουμε να στείλουμε το βροντερό μήνυμα που στείλαμε και στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, όλη την Ελλάδα. Τώρα είναι η ώρα της μάχης, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που ξεδιπλώνεται σε πάρα πολλά μέτωπα. Τώρα είναι η ώρα της οργάνωσης, της αλληλεγγύης, της ακόμα πιο δυνατής και αποφασιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ.

Απέναντί μας έχουμε έναν αποφασισμένο αντίπαλο. Είναι η καπιταλιστική εργοδοσία και η εξουσία της, η κυβέρνηση της ΝΔ, τα άλλα κόμματα του συστήματος που σε κάθε ευκαιρία της δίνουν συναίνεση, είναι οι εχθρικές για τον λαό κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι τελικά αυτό το σάπιο σύστημα που μετρά τα πάντα με το κέρδος και θυσιάζει για αυτό όλες τις ανάγκες μας. Δεν είναι, όμως, ανίκητοι, δεν είναι παντοδύναμοι. Ειδικά όταν απέναντί τους έχουν τον λαό που είναι κι αυτός αποφασισμένος να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται και του τα στερούν.

Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα αυτές τις μέρες, σε όλη τη χώρα, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Αποδεικνύεται στα μπλόκα των αγροτών, στα συλλαλητήρια των φοιτητών, στις απεργιακές μάχες των εργατών. 

Κάποιοι βέβαια εξακολουθούν να αναρωτιούνται πονηρά αν “υπάρχει αντιπολίτευση”, “ποιος θα αντιμετωπίσει την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη”, τι θα γίνει με την “κυριαρχία της ΝΔ” και με το “41%”; Κι όχι τυχαία αυτοί βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ, στη Νέα Αριστερά.  Την ίδια ώρα όμως που αγωνιούν, ψηφίζουν τα αντιδραστικά νομοσχέδια της ΝΔ και του Μητσοτάκη, ως δήθεν προοδευτικά. Το ίδιο έκαναν και χθες με το νομοσχέδιο για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, βοηθώντας μάλιστα την κυβέρνηση να καλύψει τις απώλειες της. Έτσι είναι: το να χέρι νίβει τ’ άλλο.

Είναι πλέον σαφές ότι σε κρίσιμα ζητήματα, όπως οι αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό, ο επικίνδυνος νόμος για την επιστολική ψήφο, το χθεσινό νομοσχέδιο που εμπορευματοποιεί παραπέρα την τεκνοποίηση και την τεκνοθεσία και άλλα, η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη και τη συναίνεση αυτών των δυνάμεων. Έχει διαμορφωθεί αυτό που λέμε μια “συμπολιτευόμενη σικέ αντιπολίτευση”.

Το χειρότερο όμως είναι ότι παρουσιάζουν ως υπερασπιστή των λαϊκών δικαιωμάτων μια κυβέρνηση που κυριολεκτικά τσακίζει κάθε ένα από αυτά.

Όμως αναμέτρηση με αυτήν τη βάρβαρη πολιτική που στη φάση αυτή την προωθεί η ΝΔ, όπως προηγούμενα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, γίνεται και μάλιστα σφοδρή, κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη σε μια σειρά μέτωπα.

Να λοιπόν πού είναι η αντιπολίτευση: Στα δεκάδες αγροτικά μπλόκα σε όλη τη χώρα, όπως εδώ στην Κρήτη, στα Μεγάλα Χωράφια και τον κόμβο των Πεζών. Εκεί που συναντιούνται αγωνιστικά οι βιοπαλαιστές αγρότες και διεκδικούν να μείνουν στη γη τους για να συνεχίσουν να παράγουν, να έχουν αξιοπρεπές εισόδημα. Εκεί που δίνουν τη μάχη με τις εξευτελιστικές τιμές των εμποροβιομηχάνων, με το κόστος παραγωγής που τους διαλύει, με την εγκληματική κρατική αδιαφορία για την προστασία από ζημιές. Εκεί που απαιτούν αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ για τις καταστροφές της παραγωγής, όπως για παράδειγμα με την ακαρπία φέτος στις ελιές, τον περονόσπορο στα αμπέλια, τις ζημιές από τα εισβολικά είδη ψαριών που έχουν φέρει σε απόγνωση τη μεγάλη πλειοψηφία των ελαιουργών και αμπελουργών και αλιέων της Κρήτης.

Ότι και να κάνει ο Κρητικός υπουργός αγροτικής ανάπτυξης και οι κατευθυνόμενοι από τη ΝΔ αγροτοσυνδικαλιστές στο νησί, δεν μπορούν να κρύψουν την αγανάκτηση των Κρητικών αγροτών, κτηνοτρόφων και αλιέων για τη δύσκολη κατάσταση που βρίσκονται. Μπορεί η κυβέρνηση να επιμένει ότι “έξυσε τον πάτο του βαρελιού” και δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει, αλλά οι βιοπαλαιστές αγρότες καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι το γι αυτούς υπάρχει ο πάτος, αλλά ολόκληρο το βαρέλι πηγαίνει στους μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλεμπόρους, βιομηχάνους στους καπιταλιστές.

Όμως ο καθολικός και ανυποχώρητος αγώνας των αγροτών είναι που “βάζει δύσκολα” στην κυβέρνηση της ΝΔ και το ΚΚΕ είναι μαζί τους, δίπλα τους με όλες τις δυνάμεις που διαθέτει. Όσοι αναζητούν βέβαια την “αντιπολίτευση” του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μπορούν να ρίξουν μια ματιά στη στήριξη που παρείχαν αυτά τα κόμματα διαχρονικά στην ΚΑΠ της ΕΕ, που σήμερα διαλύει μαζικά τους βιοπαλαιστές της υπαίθρου. Μπορούν να ακούσουν τα στελέχη τους που συνιστούν “σύνεση” και καλούν τους αγρότες να “μην κλείνουν δρόμους”, όπως άλλωστε κάνει και η ΝΔ με τους εκβιασμούς και την καταστολή.

Φίλες και φίλοι 

Αντιπολίτευση υπάρχει στις μεγαλειώδεις φοιτητικές κινητοποιήσεις, στις εκατοντάδες μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών, στην αγωνιστική τους συμπόρευση με εργατικά σωματεία και άλλους λαϊκούς φορείς. Εκεί που ξεκαθαρίζουν ότι το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ είναι για τα σκουπίδια, διεκδικώντας σύγχρονες αναβαθμισμένες σπουδές, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, πτυχία με αξία και όχι σε τιμοκατάλογο. 

Από την άλλη, όσοι “δεν βλέπουν αντιπολίτευση”, είναι γιατί ακούνε τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να κάνουν εποικοδομητική κριτική στην κυβέρνηση, να συζητούν για τους “όρους λειτουργίας” των ιδιωτικών ΑΕΙ, να ζητάνε πρώτα να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 και μετά να προχωρήσουν, να μιλούν ακόμα και για δίδακτρα στα δημόσια πανεπεστήμια, κάτι που δεν έχει τολμήσει να πει ακόμα ούτε η ΝΔ!

Αντιπολίτευση υπάρχει στην προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας που έχουν προκηρύξει εκατοντάδες σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες σε όλη τη χώρα στις 28 Φλεβάρη. 

– Για αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, παίρνοντας τη σκυτάλη από εμβληματικούς αγώνες σε μια σειρά κλάδους που ανάγκασαν την εργοδοσία να υπογράψει αυξήσεις στα μεροκάματα. 

– Για να καταργηθεί επιτέλους ο εμβληματικός μνημονιακός νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον βασικό μισθό, ο οποίος πρέπει να πάει άμεσα τουλάχιστον στα 900 ευρώ, για να επανέλθει η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης.

– Να δοθούν πίσω στους εργαζόμενους οι κλεμμένες τριετίες της περιόδου 2012-2023 και να αναπροσαρμοστούν αμέσως οι μισθοί με βάση αυτό.

Όσοι ψάχνουν την “αντιπολίτευση”, δεν πρόκειται να τη δουν ούτε με κιάλια στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ, αφού είναι τα κόμματα που έχουν υπογράψει και εφαρμόσει μαζί με τη ΝΔ τους νόμους υπονόμευσης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, έχουν εφαρμόσει τις μνημονιακές διατάξεις για τη συγκράτηση του κατώτατου μισθού ανάλογα με το τι θέλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Γι’ αυτό και τα κεντρικά τους συνδικαλιστικά στελέχη στη ΓΣΕΕ καταψηφίζουν την απεργία, υιοθετώντας όλη την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης γύρω από την ακρίβεια.

Ό,τι κι αν κάνουν όμως, η 28η του Φλεβάρη θα είναι μέρα γενικού ξεσηκωμού σε όλη τη χώρα. Θα είναι η μέρα που θα ακουστεί ξανά, ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”. Το οφείλουμε άλλωστε στις 57 αθώες ψυχές που χάθηκαν τέτοια μέρα πριν έναν χρόνο στο έγκλημα των Τεμπών. 

Το ΚΚΕ είχε υποσχεθεί από την πρώτη στιγμή ότι θα κάνει τα πάντα για να μην ξεχαστεί το έγκλημα, για να αναδειχθούν οι ευθύνες των υπευθύνων, ώστε να μην ξαναζήσουμε τέτοιες τραγωδίες στη χώρα μας. Και εμείς τις υποσχέσεις μας έχουμε μάθει να τις τηρούμε.

Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οι αγώνες που αναπτύσσονται αυτό το διάστημα, “στραπατσάρουν” την ψεύτικη, ειδυλλιακή εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση για την οικονομία, τόσο σχετικά με την πορεία της, όσο κυρίως για το ότι οι εργαζόμενοι, ο λαός θα επωφεληθούν από την επίτευξη των στόχων του κεφαλαίου.

Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει σήμερα. Οι στόχοι του κεφαλαίου πιάνονται, σπάνε ρεκόρ για την ακρίβεια, και ο λαός βασανίζεται για να καλύψει ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες του, πόσο μάλλον να ζήσει με βάση τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής. Γι’ αυτό σήμερα, την ώρα που η λαϊκή οικογένεια φοβάται να πλησιάσει στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, ο τζίρος αυτών των εταιρειών εκτοξεύεται έχοντας ξεπεράσει τα 11 δις ευρώ, χωρίς ο όγκος πωλήσεων να αυξάνεται σημαντικά. Δηλαδή κερδίζουν από τον πληθωρισμό. 

Την ώρα που τα υψηλά επιτόκια οδηγούν τα δάνεια της λαϊκής οικογένειας, πρώτα σε “κοκκίνισμα” και μετά σε πλειστηριασμούς, οι τράπεζες κερδίζουν 1 δις ευρώ κάθε τρίμηνο. 

Την ώρα που οι εργαζόμενοι λύνουν εξισώσεις, για να επιλέξουν τι χρώμα θα έχει ο επόμενος φουσκωμένος λογαριασμός του ρεύματος, οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες αναμένεται να σπάσουν ακόμη ένα ρεκόρ κερδοφορίας για το 2023, πάνω κι από τα 10,3 δισ. ευρώ του 2022. 

Την ώρα που, όπως μας λέει ο υπουργός υγείας, θα πρέπει να πληρώνουμε νόμιμο φακελάκι για να χειρουργηθούμε στο δημόσιο νοσοκομείο χωρίς να περιμένουμε μήνες, οι κυβερνήσεις δίνουν 7 δις το χρόνο σε ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και πολεμικές αποστολές, που εμπλέκουν τη χώρα μας πιο βαθιά σε τεράστιους κινδύνους. 

Και βέβαια την ώρα που οι 500 πιο κερδοφόρες εταιρείας στη χώρα αύξησαν την κερδοφορία τους κατά 75%, ο μέσος μισθός το 2023 με το ζόρι έπιασε τα επίπεδα του 2011!

Αν συνυπολογίσουμε την εκτόξευση της έμμεσης και άμεσης φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των εργαζόμενων έχει μειωθεί σχεδόν κατά 40% όλα αυτά τα χρόνια από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης το 2009. Και με αυτό το εισόδημα οι εργαζόμενοι καλούνται να τα βγάλουν πέρα με την ακρίβεια που θερίζει.

Ένα είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από όλα τα παραπάνω: για να κερδίσουν το παραμικρό οι εργαζόμενοι, για να πάρουν ανάσα από την ακρίβεια, πρέπει να έχει απώλειες το κεφάλαιο. 

Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει αν κοιτάξουμε την πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης και το πώς ζει ο λαός εδώ στην Κρήτη. 480 μικρά και μεγάλα έργα ανακοίνωσε για το νησί πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός, την εξέλιξη των οποίων θα μπορούν μάλιστα να παρακολουθούν οι Κρητικοί από μια πλατφόρμα στο internet. Γιατί μάλλον αυτό ήταν το πρόβλημα μέχρι σήμερα…

– Μήπως όμως θα βρουν εκεί έργα για την κάλυψη της σχολικής στέγης, πρόβλημα που πρόσφατα έβγαλε στο δρόμο εκατοντάδες γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς της Κρήτης; Και βέβαια εκτός από τα κτήρια και τις αίθουσες, λείπουν και οι εκπαιδευτικοί. 600 κενά είχαν τα σχολεία σε όλη την Κρήτη μέχρι τον Δεκέμβρη.

– Μήπως οι Κρητικοί θα βρουν εκεί έργα για την αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία; Ακόμα μετράνε τις πληγές τους οι σεισμόπληκτοι του Αρκαλοχωρίου.

– Μήπως θα βρουν έργα που θα μειώσουν το ενεργειακό κόστος για τον κρητικό λαό ή θα εξασφαλίσουν φθηνό νερό ύδρευσης και άρδευσης;

– Ή μήπως έργα που θα μειώσουν το κόστος μετακίνησης του λαού στη Κρήτη αλλά και από τη Κρήτη στην ηπειρωτική Ελλάδα;

Σε όλα αυτά, η απάντηση δυστυχώς είναι “όχι”. Το αντίθετο: ο νέος Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, που καμώνεται η κυβέρνηση ότι είναι ένα αναπτυξιακό έργο, απ’ όπου όλοι έχουν να κερδίσουν, αποτελεί τεράστια επένδυση για το κεφάλαιο που, όπως σε κάθε μεγάλη επένδυση, προσδοκά πολλαπλά κέρδη για μεγάλο χρονικό διάστημα που θα τα χρυσοπληρώνει ο λαός. Τόσο στη μελέτη και την κατασκευή όσο και στην χρήση του.

Η εμπορευματοποίηση του ΒΟΑΚ, η ιδιωτικοποίηση του λιμανιών και των αεροδρομίων της Κρήτης, θα είναι ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα της ακρίβειας του σούπερ μάρκετ, των ενοικίων, του ρεύματος, που θα βαραίνει το λαϊκό εισόδημα. Θα εκτοξεύσει περαιτέρω το κόστος και την επισφάλεια μετακίνησης για το λαό της Κρήτης.

Αντίθετα, για κάποιους άλλους στο νησί τα πράγματα πάνε πάρα πολύ καλά. Οι Κρητικοί παρακολουθούν να φυτρώνουν ξενοδοχεία σαν τα μανιτάρια με χρηματοδοτήσεις από τα δική τους φορολογία, το δικό τους χαράτσωμα. Μόνο την τελευταία δεκαετία ξεπήδησαν πάνω από 200 πεντάστερα και τετράστερα. Αλλά τα σχολεία που χτίστηκαν μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Δεν έκρυβαν τον ενθουσιασμό τους οι μεγαλοξενοδόχοι, η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα αστικά κόμματα καθώς ξεπέρασαν τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ οι εισπράξεις από τον Τουρισμό το 2023, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του 2019. Αντίστοιχα είναι και τα έσοδα για την Περιφέρεια Κρήτης από τον τουρισμό… Τα διαβάζετε και σεις. 

Το 2022 ανήλθαν σε 5,1 δισ.€, ενώ η άμεση συμβολή του τουρισμού στο ΑΕΠ της Περιφέρειας ανήλθε σε 51%. Με τις ίδιες προοπτικές ετοιμάζονται να υποδεχτούν και τη νέα τουριστική σεζόν. Αυτά τα ιλιγγιώδη ποσά περνούν κυριολεκτικά πάνω από τα κορμιά των περίπου 50 χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων της Κρήτης. Σε καμία περίπτωση η κερδοφορία αυτή δε συνοδεύεται από βελτίωση συνθηκών εργασίας και αμοιβής. Το αντίθετο συμβαίνει. 

Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό καταγγέλλουν σειρά από εργατικά ατυχήματα, σπαστά ατέλειωτα ωράρια και απέραντη εντατικοποίηση λόγω έλλειψης προσωπικού. Απλήρωτες υπερωρίες, ρεπό και διαλείμματα δε δόθηκαν ποτέ, συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Και κει που εφαρμόστηκαν, αυτό πάει μαζί με 6-7ημερο και διευθέτηση χρόνου εργασίας, κακές συνθήκες στη σίτιση και στέγαση, αυταρχικές συμπεριφορές, μαύρη εργασία, ανήλικη εργασία. Κι όλα αυτά βέβαια αποτυπώνονται στην εκτίναξη των εργασιακών ασθενειών ακόμα και σε νεότερους ηλικιακά εργαζόμενους.

Δείτε λοιπόν, πως η αναψυχή και ο τουρισμός και μάλιστα σε μια χώρα με πολλές ομορφιές, όπως η Κρήτη, από βασική ανάγκη της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας παραμένει όνειρο ενώ για τους εργαζόμενους του κλάδου καταναγκαστικό έργο για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των ξενοδοχειακών ομίλων, των tour operator κλπ.

Την ίδια ώρα θα συνεχίσει να προωθείται η δήθεν “πράσινη” ανάπτυξη απ’ την οποία ήδη ο κρητικός λαός έχει πάρει πικρή γεύση για το πόσο “γκρίζα” είναι και για την τσέπη του και για το περιβάλλον, με τις ανεμογεννήτριες -τους “σβούρους” όπως τους λένε οι κάτοικοι στα χωριά- που ξεφυτρώνουν κατά δεκάδες σχεδόν σε κάθε βουνοκορφή της Κρήτης. 

Η ολοκλήρωση της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κρήτης πυροδοτεί τεράστιες επενδύσεις σε έργα ΑΠΕ στο νησί. Με αυτήν υπολογίζουν έργα παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας τουλάχιστον 7 φορές παραπάνω από την υφιστάμενη εγκατεστημένη ισχύ. Αιολικά (τώρα και παράκτια), φωτοβολταϊκά, υβριδικά, μονάδες υδρογόνου. Επειδή το κριτήριο είναι το κέρδος των μονοπωλίων που επενδύουν στις ΑΠΕ, δεν υπάρχει κανένα μέτρο, κανένας σχεδιασμός που να παίρνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες του λαού και του περιβάλλοντος.

Το παραμύθι της φθηνής ενέργειας “ξέφτισε” επιβεβαιώνοντας αυτά για τα οποία προειδοποιούσε το ΚΚΕ χρόνια τώρα σχετικά με τις συνέπειες της απελευθέρωσης της ενέργειας, που έπραξαν σταδιακά όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις στα πλαίσια των οδηγιών της ΕΕ. 

Τώρα από τη μία πλασάρουν ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες, πότε για να σωθεί ο πλανήτης και πότε για να ηττηθεί ο Πούτιν, με την μείωση των εκπομπών CO2 και την ανάγκη να απεμπλακούμε από την εξάρτηση από το ρωσικό αέριο. Από την άλλη κάνουν εμπόριο ελπίδας για τα ενδεχόμενα κοιτάσματα υδρογονανθράκων νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Μας λένε ότι η Κρήτη θα γίνει τεράστιος ενεργειακός κόμβος και εξαγωγέας ενέργειας. 

Εδώ ξεχνούν τους κινδύνους για το περιβάλλον, γιατί βέβαια προέχουν τα κέρδη των μονοπωλίων που έχουν αναλάβει τα οικόπεδα και οι στόχοι της αστικής τάξης, στο πλαίσιο των ευρύτερων αμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών.

Ιδιαίτερα η παραχώρηση στην Exxon Mobil διασφαλίζει και την παρουσία της αμερικάνικης στρατιωτικής μηχανής που, δήθεν, θα αποτελεί ασπίδα προστασίας για την Ελλάδα απέναντι στην Τουρκική επιθετικότητα.

Όμως τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας βρίσκονται ήδη στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης που διεξάγεται με βάση τον ΝΑΤΟϊκό “οδικό χάρτη” για μια συμφωνία για τα ελληνοτουρκικά, στην πραγματικότητα έναν “επώδυνο συμβιβασμό” για να προχωρήσει η συνεκμετάλλευση του φυσικού πλούτου του Αιγαίου.

Η κούρσα εξοπλισμών στην οποία εμπλέκουν και τους δύο γειτονικούς λαούς οι κυβερνήσεις, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, δεν έχει σχέση με την άμυνα της χώρας μας. Και οι νέοι εξοπλισμοί, που θα ακριβοπληρώσει ο λαός, θα αξιοποιηθούν όπως και οι παλιότεροι. 

Όπως αξιοποιείται τώρα η φρεγάτα “Ύδρα”, που ετοιμάζεται να σαλπάρει για την Ερυθρά Θάλασσα, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα για να πάρει μέρος σε μια αποστολή που θα ρίξει καινούριο λάδι στη φωτιά της σφαγής στη Μέση Ανατολή, θα βάλει σε κίνδυνο το προσωπικό των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων για να διαφυλαχθούν τα ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα.

Τον ίδιο ρόλο παίζουν και οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στη χώρα μας, όπως και η βάση της Σούδας, που αναβαθμίζεται διαρκώς και καθιστά ολόκληρη την Κρήτη ΝΑΤΟϊκό προκεχωρημένο φυλάκιο.

Για όλα τα παραπάνω είναι ανάγκη να δυναμώσει η επαγρύπνηση, η λαϊκή παρέμβαση. Απέναντι στην εκκωφαντική ομοφωνία όλων των κομμάτων του συστήματος, το ΚΚΕ επιμένει να καλεί τον ελληνικό λαό σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα, στον αγώνα για να: 

– Να ακυρωθεί η Στρατιωτική Συνεργασία Ελλάδας – ΗΠΑ.

– Να επιστρέψουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις από όλες τις αποστολές εκτός συνόρων.

– Να ακυρωθεί η αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα.

– Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις που βρίσκονται στη χώρα.

– Να δυναμώσει την αλληλεγγύη του στον Παλαιστινιακό λαό, για να σταματήσει τώρα το έγκλημα!

Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι, 

Στους δρόμους του οργανωμένου αγώνα είναι που χρεοκοπούν τα ψέματα, οι αυταπάτες και οι εφησυχασμοί. Το ΚΚΕ αναλαμβάνει την ευθύνη του για να δυναμώσει η πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση, για να ανοίξουμε τον δρόμο της ανατροπής, με τον λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων για τη δική του διακυβέρνηση και εξουσία. 

Βαδίζουμε με αυτήν την πυξίδα, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε κατακτήσεις στο σήμερα, να εμποδίσουμε αντιλαϊκά μέτρα, να πάρουμε ανάσες ανακούφισης, αλλά και αισιοδοξίας.

Και η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, θα είναι η καλύτερη συμβολή σε αυτή την υπόθεση.»

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί