Της Ελευθερίας Μηλάκη Κάποια πράγματα έρχονται στη ζωή μας από τύχη, κάποια άλλα τα πετυχαίνουμε με τη δική μας προσπάθεια και ικανότητα, όμως και πάλι παίζει ρόλο η τύχη, όπως και η καταγωγή και το παρελθόν του καθενός. Παίζει ρόλο και το ήθος του, ο χαρακτήρας, η συμπεριφορά, η πολιτεία του. Άλλοι σπρώχνουν με τους αγκώνες για να περάσουν πρώτοι,…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Ήταν ολοζώντανα και δροσερά τα σκούρα ροζ τριαντάφυλλα της αυλής. Μύριζε λιβάνι. Μια λευκή γάτα με λίγο κόκκινο ανέβαινε στα κεραμίδια του διπλανού σπιτιού. Ένα περιστέρι πετούσε πάνω στον ουρανό. Όλα είναι στη θέση τους. Η ζωή συνεχίζεται. Όπως παλιά. Ζούμε στο εδώ και στο τώρα, όμως μας κάνουν ευτυχισμένους και οι όμορφες αναμνήσεις και η ευχάριστη…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Τα σχολεία είχαν ανοίξει. Οι μικροί μαθητές και μαθήτριες ήταν καθαροί και περιποιημένοι, χαρούμενοι, κρατώντας τις τσάντες τους. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1950. Πόσο χαιρόμουν ως μαθήτρια δημοτικού, όταν αγόραζα στην αρχή της σχολικής χρονιάς καινούρια τσάντα! Μία φορά ήταν μία μωβ από σατέν ύφασμα, μια άλλη φορά ένα μαύρο σακίδιο με πριντ με πολλά μπεζ…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Es wäre nicht schwer, es hätte dein Gewicht ♥ Στεκόμουν στη στάση του λεωφορείου, ήταν Μεγάλη Εβδομάδα, πρωί, μπροστά στο ζαχαροπλαστείο. Περιμένοντας, παρατηρούσα γύρω μου. Ξένοι εργάτες κουβάλησαν κάποιες προμήθειες, είδα τη ζαχαροπλάστρια να προσφέρει στον καθένα ένα παγωτό χωνάκι κρέμα. Ένας νεαρός βοηθούσε μια αδύναμη γριούλα να διασχίσει το δρόμο. Για μια στιγμή όλα φαίνονταν μαγικά……
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Ήξερα τι ήθελα. Δηλαδή μου είχαν πει τι πρέπει να θέλω. Αποκατάσταση. Εξασφάλιση. Μια καταστροφική ψευδαίσθηση ασφάλειας που είχαν πολλοί στην προηγούμενη γενιά. Σίγουρα δεν ήταν το όνειρο μου να γίνω Hausfrau, housewife… νοικοκυρά! Για πολλά χρόνια η σύζυγος ή η κόρη που έμενε στο σπίτι ήταν ένα πλάσμα ακραία αδικημένο, αφού η προσφορά της δεν θεωρούνταν…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Ο παραπάνω χιουμοριστικός διάλογος προέρχεται από ένα παλιό βιβλίο γερμανικών. Όμως θίγει ένα πραγματικό θέμα, για το οποίο γίνεται λόγος και σήμερα. Ο κόσμος πηγαίνει στους γιατρούς και όμως πάλι δεν νιώθει καλά! Το χειρότερο είναι όταν σε στέλνουν από τον Άνα στον Καϊάφα, με αποτέλεσμα ακόμα και μια διάγνωση να γίνει οδύσσεια, ενώ μπορεί και να…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Ήταν μόνο ένα μικρό γωνιακό μαγαζάκι και έφτασε να συζητιέται σε σεμινάρια μπίζνες ως ιστορία οικονομικής επιτυχίας! Ε βέβαια, όταν πουλάς ψέματα, είναι πολύ ευκολότερο να μαζέψεις λεφτά. Φαρδιά η πύλη και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλεια, έλεγε μια εικόνα στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας… Τέλος πάντων ήταν ένα βράδυ με καθαρό ουρανό, δροσερό…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Διήγημα Ήταν μια συνηθισμένη μέρα στον Παράδεισο. Μια επίπεδη έκταση, χωρίς σύνορα, με δροσερό, φρέσκο χορτάρι. Πιο πέρα υπήρχαν τα μικρά μου Πόνυ, η Λεμονιά, η Λεβάντα και η Χλόη, το Πράσινο Άλογο. Όλα ήταν σε παστέλ, σορμπέ αποχρώσεις, με φουντωτές ουρές και στίγματα πάνω στις ράχες τους. Το Πράσινο Άλογο είχε στη ράχη του τυπωμένα πολλά…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Παιδιά ελάτε, έφτιαξα παξιμαδάκια. Κάθε Πρωτοχρονιά η μαμά έφτιαχνε ένα κέικ που δεν φούσκωνε. Δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να ερευνήσει γιατί δεν φούσκωναν τα κέικ της. Αντίθετα, κάθε χρονιά έκοβε το αποτυχημένο κέικ σε κομμάτια, το έψηνε ξανά στο φούρνο και γινόταν παξιμαδάκια, τα οποία ο μπαμπάς είχε μάθει να τα τρώει σχεδόν με μεγάλη ευχαρίστηση.…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Ήταν μια γυναίκα που πραγματικά ζούσε, σε έναν πραγματικό δρόμο, η πολυκατοικία στην οποία ζούσε ήταν ακριβώς απέναντι από το μαγαζί της. Κομμωτήριο είχε. Είχε επίσης σύζυγο, παιδιά και γονείς, η μητέρα της τη βοηθούσε, για να μπορεί να δουλεύει, μαγείρευε, καθάριζε, φρόντιζε τα παιδιά. Ήταν μια λεπτή καστανή κοπέλα, μετρίου ύψους προς ψηλή, με σγουρά μαλλιά.…
Read More