Του Δημήτρη Ψαρρά
Υπάρχουν πολλές αφορμές να ασχοληθεί ο Τύπος με τον κ. Γεωργιάδη. Ο ίδιος άλλωστε είναι ο πρώτος που το επιδιώκει. Ομως η αιτία που ο κ. Γεωργιάδης ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους Μπογδάνους του κόμματός του είναι ότι έχει αναλάβει επισήμως τον ρόλο του «λαγού» στην υπηρεσία του αρχηγού του. Αυτός είναι ο λόγος που ο κ. Μητσοτάκης τον διατηρεί στη θέση του αντιπροέδρου του κόμματος, παρά το γεγονός ότι έχει ξεπληρωθεί εδώ και πολύ καιρό η βοήθεια την οποία του προσέφερε ο πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ κατά τις εσωκομματικές εκλογές που τον ανέδειξαν πρόεδρο.
Ως λαγός του προέδρου ο αντιπρόεδρος είναι αυτός που πρώτος δοκιμάζει τις επικίνδυνες αποστολές. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την αφορμή για τη σημερινή στήλη. Αμέσως μετά την καταγγελία του κ. Κουρτάκη για την καταψήφιση της άρσης ασυλίας του Παύλου Πολάκη στον λογαριασμό του εκδότη στο twitter, έσπευσε ο κ. Γεωργιάδης να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη, χαρακτηρίζοντας την υπόθεση «αστοχία» η οποία «δεν θα επαναληφθεί». Τρεις μέρες αργότερα μιλώντας ο κ. Μητσοτάκης στη συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη για το ίδιο ζήτημα θα επαναλάβει κατά λέξη: «Στο συγκεκριμένο περιστατικό υπήρξε μία αστοχία. Δεν θα επαναληφθεί αντίστοιχο φαινόμενο».
Η φούρια προέδρου και αντιπροέδρου οφείλεται βέβαια στην κοινή τους θέληση να μην κακοκαρδίσουν τον εκδότη που έχει τόσο καλές σχέσεις με τον κ. Μαρινάκη, ο οποίος έχει στενοχωρηθεί με τη βαθμολογία που έλαβε από την εταιρεία Initiative Media και επέστρεψε τα χρήματα στον κ. Πέτσα. Αλλά βέβαια δεν μπορούσε να παρέμβει αμέσως ο κ. Μητσοτάκης χωρίς να εκτεθεί. Εκτέθηκε λοιπόν πρώτος, ο κ. Γεωργιάδης, διορισμένος για τη δουλειά αυτή του λαγού.
Υπάρχουν μια σειρά δηλώσεων του κ. Γεωργιάδη, που όταν δημοσιοποιούνται ακούγονται ακραίες ακόμα και σε συντηρητικούς πολίτες. Ομως σε λίγο καιρό αποδεικνύεται ότι απλώς επρόκειτο για κυβερνητικά σχέδια, τα οποία χρειάζονταν πρώτα να υποστούν τη βάσανο του twitter.
Ακούσαμε τον κ. Γεωργιάδη να μιλά για «κλειστά κέντρα» προσφύγων και μεταναστών. Και τώρα τα βλέπουμε να χτίζονται. Τη σχετική δήλωση την είχε κάνει ο κ. αντιπρόεδρος εδώ και έναν χρόνο και την επανέλαβε στις αρχές του 2020: «Θέλω εντελώς κλειστά κέντρα – Nα μη βγαίνει κουνούπι» (11.2.2020).
Ακούσαμε τον κ. Γεωργιάδη να λέει ότι «η Τουλουπάκη πρέπει να μπει φυλακή» (24.6.2020). Δεν είχε περάσει ούτε μήνας και ασκήθηκε ποινική δίωξη εις βάρος της (16.7.2020). Γνωστές είναι και οι τοποθετήσεις του για τα μικρά επιδόματα σε ανέργους την περίοδο του εγκλεισμού («τι να τα κάνουν τα λεφτά; Πόσο θα φάνε; 300 κιλά να γίνουν;», 11.4.2020) ή η προχθεσινή δήλωση για το φιάσκο με τις μάσκες στα σχολεία («αυτό συνέβη επειδή το κράτος αποφάσισε να καλύψει μια φασαρία του ΣΥΡΙΖΑ») κ.ο.κ.
Εκεί βέβαια που ο κ. Γεωργιάδης δίνει τα ρέστα του είναι στα λεγόμενα «εθνικά» θέματα. Ηταν ο πρώτος που χαρακτήριζε «εθνικό έγκλημα» τη Συμφωνία των Πρεσπών και τον ακολουθούσε πάλι ασθμαίνων ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά και ο πρώτος που έκλεισε το ζήτημα μετά την εκλογική νίκη της Ν.Δ. και την τοποθέτησή του σε σημαντικό υπουργείο. Αλλωστε τον ίδιο ρόλο του λαγού έπαιζε ο κ. Γεωργιάδης και επί αρχηγίας Σαμαρά. Ηταν τότε που ψήφιζε «με τα δυο χέρια» τα μνημόνια, ακόμα και την εποχή που ο τότε αρχηγός της Ν.Δ. εμφανιζόταν ως αντιμνημονιακός, έως ότου να γίνει πρωθυπουργός.
Ο ρόλος δηλαδή του αντιπροέδρου της Ν.Δ. δεν είναι εκείνος του περιθωριακού κομπάρσου, μια θέση που επιφύλασσαν για τα στελέχη της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματος όλοι οι αρχηγοί, από τον Κωνσταντίνο μέχρι τον Κώστα Καραμανλή. Τώρα ο κ. Γεωργιάδης μοιάζει να χαράσσει την κυβερνητική πολιτική, εφόσον -ως λαγός- την προαναγγέλλει και προηγείται του προέδρου στις ακραίες εξαγγελίες.
Τον ρόλο του λαγού έχει αντιγράψει ο κ. αντιπρόεδρος από τον πρώτο του αρχηγό, τον Γιώργο Καρατζαφέρη, από τον οποίο έχει κληρονομήσει και την ιδιότυπη εμμονή με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, την ευκολία να ελίσσεται μεταξύ αλληλοσυγκρουόμενων θέσεων, αλλά και την καλλιέργεια ειδικών σχέσεων με μεγαλοεπιχειρηματίες.
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ ήταν εκείνος που από τις αρχές του 2009 προσέγγισε τη Ν.Δ. με ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα, το οποίο κατέληγε μάλιστα στην υπόδειξη να γίνει πρωθυπουργός ένας τραπεζίτης, ο Λουκάς Παπαδήμος (20.2.2009). Η πρότασή του έγινε αποδεκτή δυόμισι χρόνια αργότερα και επισφραγίστηκε με την παρουσία του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. (Νοέμβριος 2011).
Η τύχη του κ. Καρατζαφέρη πρέπει πάντως να προβληματίσει τον κ. Γεωργιάδη. Είναι γνωστό ότι την εποχή της μεγάλης δόξας του ακροδεξιού τηλεπαρουσιαστή διαδέχτηκε η περίοδο της μεγάλης πτώσης, με συνεχόμενες εκλογικές αποτυχίες και δικαστικές περιπέτειες. Ο λόγος είναι ότι μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου δεν ήταν δυνατόν να συνεχίζει να παίζει τον ίδιο ρόλο. Ηταν πλέον άχρηστος για τη Δεξιά.
Αυτό είναι το πρόβλημα των λαγών. Οταν πάψουν να είναι χρήσιμοι, οι μέχρι τότε ισχυροί προστάτες τους στρέφονται εναντίον τους. Και τότε οι πολιτικοί λαγοί καταλήγουν πολιτικό στιφάδο.
Γιατί τον επιλέξαμε
Διότι ήταν ο πρώτος που έσπευσε να ζητήσει εκ μέρους της Ν.Δ. συγγνώμη από τον εκδότη Κουρτάκη μετά την απόρριψη του αιτήματος άρσης της ασυλίας του Παύλου Πολάκη.
Γιατί τον κολακεύετε; Λαγός; Από ΠΟΥ κι ως ΠΟΥ λαγός; Ο λαγός και όμορφο ζωάκι είναι, και απαλό τρίχωμα έχει, και τρέχει αξιοθαύμαστα, και νόστιμος είναι και τέλος πάντων κάτι το καλό προσφέρει στη φύση και στους ανθρώπους! Αυτό το “πράμα” τι προσφέρει πέρα από τσιρίδες και σάλια; Και τέλος πάντων αφήστε τα ζωάκια στην ησυχία τους για “πράματα” σαν τους φασιστικούς πολιτικούς μύκητες που έχουν προσκολληθεί στα κλαδιά και στις ρίζες της Ν.Δ. και “συγγενικών” της πολιτικά κομμάτων… Τα ζωάκια δεν φταίνε σε τίποτα να τα διασύρουμε τόσο αισχρά!