Έως τις 15 Απριλίου προβλέπεται να ολοκληρωθεί η διαδικασία διαλόγου για τον καθορισμό της αύξησης του κατώτατου μισθού όπως προκύπτει από τις επιστολές που απέστειλε ο πρόεδρος του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, καθηγητής της Νομικής, Κ. Παπαδημητρίου, προς τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς για μελέτη και υποβολή των εκθέσεων με τις προτάσεις τους.
Τι δείχνουν όμως τα στοιχεία της Eurostat;
Aποκαλύπτουν ότι η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα είναι χαμηλότερη σε σχέση με τα ισχύοντα σε Ρουμανία, Λιθουανία , Κροατία και Πολωνία, παρότι ο ονομαστικός μισθός στην Ελλάδα είναι υψηλότερος. Η τεράστια ανισότητα στους κατώτατους μισθούς αποτυπώνεται και στους πραγματικούς μέσους μισθούς των εργαζομένων της Ε.Ε. και αποτελεί τη βάση για τα εμπόδια της ουσιαστικής ενοποίησης και για την απόκλιση αντί της διακηρυσσόμενης σύγκλισης των ευρωπαϊκών οικονομιών.
Τι μας δείχνουν τα στοιχεία
Δεκατρείς χώρες έχουν ονομαστικούς μισθούς κάτω από 1.000 ευρώ, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, στην 11η σε αύξουσα σειρά (774 ευρώ με αναγωγή σε 12 μηνιαίες μισθοδοσίες, αφού στην Ελλάδα υπάρχει το σύστημα των 14 μισθών, μαζί με τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας).
Η Ισπανία και η Σλοβενία, έχουν κατώτατο μισθό λίγο πάνω από 1.000 ευρώ και 6 χώρες πάνω από 1.500 ευρώ.
Στη Γερμανία για παράδειγμα που έχω ζήσει μπορεί ο κατώτατος μισθός να είναι πιο υψηλός, αλλά υπάρχουν οι ελαστικές μορφές εργασίας, π.χ απασχόληση με την ώρα, μερική απασχόληση, Minijob και τελικά αν πάρεις 40 ευρώ για 8 ώρες δουλειάς είσαι και τυχερός… Αν δεν έχεις κάποια περιζήτητη ειδικότητα, όπως γιατρός ή κομμώτρια/νύχια κτλ ή μάγειρας κτλ Επίσης υπάρχει ακραία στεγαστική κρίση και για μια γκαρσονιέρα σε ένα γκέτο πρέπει να πληρώνεις 600 ευρώ…
Με λίγα λόγια η κατάστασή τους δεν διαφέρει πολύ από αυτή της Ελλάδας. Εμείς εδώ είμαστε άρχοντες, αρκεί να μην ξαναψηφίσουμε τη ΝΔ. Έχουμε και σπίτια και πτυχία και το Proficiency και από όλα, όπως θα έλεγε και η Κατερίνα Καινούριου.