O πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα αποχαιρετά το 2023, μια ακόμα χρονιά με εκατοντάδες νεκρούς στην άσφαλτο τονίζοντας την απουσία ουσιαστικών μέτρων πρόληψης των συγκρούσεων.
Ο σύλλογος σημειώνει πως η περασμένη χρονιά θα μείνει στην ιστορία σαν η χρονιά που ο περίφημος «πόλεμος της ασφάλτου» επεκτάθηκε και στα Μέσα Σταθερής Τροχιάς με μια μετωπική σύγκρουση τρένων στο έγκλημα των Τεμπών με τα 57 αδικοχαμένα θύματα.
2024: Πάμε κι όπου βγει…
Αποχαιρετάμε το 2023 και καλωσορίζουμε το 2024 χωρίς ίχνος αισιοδοξίας.
Αποχαιρετάμε τους εκατοντάδες νεκρούς σε τροχαίες συγκρούσεις που είχαμε για ακόμα μια χρονιά στη χώρα μας.
Ανθρώπους αγαπημένους και μοναδικούς και όχι αριθμούς σε στατιστικές.
Πρέπει ή να είσαι παντελώς αναίσθητος ή να μη σ έχει ακουμπήσει καθόλου η πανδημία των θανάτων και σοβαρών τραυματισμών που σαρώνει τη χώρα μας πάνω από μισό αιώνα για να ικανοποιείσαι ανατρέχοντας σε στατιστικές για το τι συνέβαινε 30 χρόνια πριν.
Ναι και μία, μόνο μία ζωή να σωθεί είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Αλλά εξίσου σημαντική είναι και μία μόνο μία χαμένη ζωή. Όχι οι 600 και οι 700…
Γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, για τον εαυτό του, την οικογένεια του, την κοινωνία.
Η Ελλάδα κατέχει σταθερά μια από τις χειρότερες θέσεις σε απώλειες ζωών και σε σοβαρούς τραυματισμούς από τροχαίες συγκρούσεις όλα τα τελευταία (όπως και τα παλαιότερα) χρόνια.
Γιατί; Γιατί δεν θέλει να ασχοληθεί με το «πρόβλημα».
Τελειώνει και το 2023 και η κυβέρνηση, για μια ακόμα χρονιά, δεν έχει να παρουσιάσει ούτε ένα (1) μέτρο πρόληψης, ούτε μία (1) ουσιαστική αλλαγή σε οποιοδήποτε επίπεδο πρίν, κατά, μετά το τροχαίο.
Πέρασε ένα τέταρτο αιώνα αφότου η Σουηδία, πρώτη εφάρμοσε μιαν άλλη στρατηγική, το ΟΡΑΜΑ ΜΗΔΕΝ – Vision Zero που είχε και έχει όχι απλά μετρήσιμα αλλά συντριπτικά αποτελέσματα στο ζήτημα της εκμηδένισης των τροχαίων συγκρούσεων και των συνεπειών τους. Ακολούθησαν κι άλλες χώρες. Όχι εμείς.
Τα αποτελέσματα είναι αυτά που ξέρουμε. Οι νεκροί και οι ανάπηροι που παράγονται στο δίκτυο της κυκλοφορίας γεμίζουν καθημερινά τα Δελτία Ειδήσεων, μέχρι την επόμενη ημέρα που μια (τουλάχιστον) ακόμα «τραγωδία στην άσφαλτο» θα πάρει τη θέση της προηγούμενης. «Σκηνές αρχαίας τραγωδίας στο κοιμητήριο…». Πέραν τούτου ουδέν.
«Είναι ζήτημα παιδείας» θα πουν οι ειδικοί… «Παιδεία» που ο Έλληνας αποκτά αυτόματα μόλις βρεθεί να οδηγεί σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, «Παιδεία» που ο Ευρωπαίος την χάνει αυτόματα μόλις έρθει να οδηγήσει στη χώρα μας!
Δυστυχώς ένας αριθμός 700 νεκρών, κάθε χρόνο, και άλλων τόσων με σοβαρές αναπηρίες (στη συντριπτική πλειοψηφία πολύ νεών) φαίνεται ότι δεν αποτελεί πρόβλημα για αυτούς που κυβερνούν τη χώρα.
Ας ελπίσουμε ότι το 2024 θα διαψευστούμε σε όλα όσα υποστηρίζουμε. Μάλλον απίθανο, αλλά μακάρι.
