Το αμανάτι ή Την έλεγαν Ειρήνη

Της Ελευθερίας Μηλάκη Το παρελθόν είναι εκεί. Δεν μας χρειάζεται. Δεν πάει πουθενά. Οι λέξεις είναι επίσης εκεί. Μερικές φορές, οι σκελετοί δικαιούνται να βγαίνουν από τη ντουλάπα και να κάνουν μια βόλτα τουλάχιστον μέσα στο χωριό. Η Μαρία και η Ειρήνη ήταν δυο πολύ αγαπημένες αδερφές. Είχα δει ένα ντοκιμαντέρ που έδειχνε ότι σε κάποια μακρινή χώρα της Ασίας…

Read More

Στην έκθεση βιβλίου

Της Ελευθερίας Μηλάκη Είχε ήδη περάσει η ώρα, είχαν κλείσει τα μαγαζιά πριν από λίγο. Ήταν ένα ήσυχο και σχετικά δροσερό βράδυ. Στην έκθεση βιβλίου στην πλατεία Ελευθερίας είχε αρχίσει να μαζεύεται κόσμος. Προτίμησα να φορέσω τη μάσκα. Ήθελα να σημειώσω σε μια λίστα μερικά από τα βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω, κυρίως νέες κυκλοφορίες. Είναι πολλές οι νέες…

Read More

Ήθελε να γίνει συγγραφέας

Της Ελευθερίας Μηλάκη Σε ένα βιβλίο του δημοτικού, όταν ήμουν κι εγώ μαθήτρια, είχε ένα κείμενο για μια γυναίκα που ήθελε να γίνει συγγραφέας. Είχε ένα γραφείο, το οποίο το είχε γεμίσει με χαρτιά και μολύβια, παντού χαρτιά και μολύβια, έφταναν σχεδόν μέχρι την οροφή. Μετά κάθισε στο γραφείο και προσπαθούσε να βρει ιδέες σχετικά με το τι θα γράψει.…

Read More

Η καλόκαρδη βατραχίνα

Της Ελευθερίας Μηλάκη Είχα αγοράσει ένα βιβλίο με γαλλικά παραμύθια στα αγγλικά, από ένα βιβλιοπωλείο στην Κέρκυρα. Το αγόρασα γιατί μου άρεσε το εξώφυλλό του, που ήταν στο χρώμα της λεβάντας. Είχε τον Παπουτσωμένο Γάτο και στον ουρανό πετούσε μια βατραχίνα με καπέλο από ροζ λουλούδια πάνω σε ένα όμορφο γεράκι. Τον Παπουτσωμένο Γάτο και τα άλλα παραμύθια τα είχα…

Read More

Η νταντά φίδι

Της Ελευθερίας Μηλάκη Όσο η Ελλάδα παρακολουθεί σοκαρισμένη την υπόθεση της Πάτρας, δεν σοκάρομαι καθόλου. Υπάρχει τόση κακοήθεια στην κοινωνία μας, που θα περίμενα και κάτι ακόμα χειρότερο. Όμως όλο αυτό με έκανε να σκεφτώ πώς ήταν για τα κορίτσια που μεγάλωσαν τη δεκαετία του ’80 και του ’90 το να μεγαλώνεις στην Ελλάδα. Όχι για να δικαιολογήσω το φρικιαστικό…

Read More

Η Αμερική της Ειρήνης (διήγημα)

Της Ελευθερίας Μηλάκη Ήταν μια μαγική εξοχή με πρασινάδες, δέντρα και λουλούδια. Έμοιαζε βγαλμένη από παραμύθι και συγκεκριμένα από το παραμύθι της Ωραίας Κοιμωμένης του Δάσους. Μόνο που δεν υπήρχε παλάτι, γύρω από το οποίο ένας πανύψηλος αγκαθωτός φράχτης θα έκρυβε ένα ολόκληρο βασίλειο που κοιμόταν μαζί με την Ωραία Κοιμωμένη. Υπήρχε μόνο ένα μικρό σπιτάκι, η καλύβα του Χριστόφορου.…

Read More

Η Ίνα, η Σβέτα και η Λίζα

Της Ελευθερίας Μηλάκη Οι συμμαθήτριές μας από την πρώην Σοβιετική Ένωση είχαν μεγάλη ιδέα για τους εαυτούς τους… Στο γυμνάσιο μου, στα Χανιά, το 1992 ή 1993 είχαν έρθει στο σχολείο μας δύο κορίτσια από την Ουκρανία. Τις θυμάμαι ήταν πάντα μόνες στο διάλειμμα, δεν είχαν καμία διάθεση για γνωριμίες. Έδειχναν σοβαρές, ανέκφραστες, αγέλαστες. Είχαν η μία την άλλη. Είχαν…

Read More

Ryan, το παιδί ενός εργάτη

Της Ελευθερίας Μηλάκη Αυτή τη μέρα δεν θα την ξεχάσω. Επιστρέφοντας στο σπίτι από μία σπάνια σαββατιάτικη έξοδο, διάβασα την είδηση ότι ο μικρός Rayan που είχε παγιδευτεί για μέρες σε πηγάδι πέντε μέτρων στο Μαρόκο, είναι νεκρός. Το περίμενα ότι αυτή θα ήταν η κατάληξη. Ήταν φανερό. Τα μέσα ενημέρωσης μετέδιδαν ότι μαζευόταν κόσμος και απαιτούσε να γίνει κάτι,…

Read More

Δεν υπάρχει κακός καιρός…

Της Ελευθερίας Μηλάκη Υπάρχουν λέξεις ή φράσεις που δεν ξέχασα ποτέ, είτε επειδή βγήκαν αληθινές, είτε επειδή είχαν πλάκα, είτε επειδή τις έχω βάλει στο κουτί με τις όμορφες στιγμές, τις όμορφες αναμνήσεις, τα αγαπημένα πρόσωπα, τις σωστές συμβουλές. Αυτό το κουτί είναι πάντα εκεί, για να το ανοίγουμε και να μας δίνει θάρρος στις δύσκολες ώρες. Ένας Εβραίος μου…

Read More

Παραμύθια λαϊκά

Υπάρχει μόνο μια αμαρτία, η δειλία (Φ. Νίτσε) Της Ελευθερίας Μηλάκη Τα παραμύθια δεν είναι μόνο για τα παιδιά. Αντίθετα περιέχουν «μηνύματα» που τα παιδιά δεν μπορούν να τα αντιληφθούν παρά μόνο αργότερα, όταν ο χρόνος τους έχει δώσει αναπόφευκτα τη σχετική εμπειρία. Τότε μπορεί ο καθένας να κατανοήσει τα παραμύθια των παιδικών του χρόνων με το δικό του τρόπο.…

Read More