Της Ελευθερίας Μηλάκη
Η Σάρλοτ Άνα Πέρκινς (1860-1935) ήταν Αμερικανίδα, άλλη μια “καταραμένη ποιήτρια”… Με αφορμή τη νέα σχολική χρονιά θα ήθελα να μοιραστώ, σε δική μου μετάφραση, το ποίημά της “Προς τις αδιάφορες γυναίκες”, στο οποίο μας εξηγεί με λόγια απλά ότι το να αδιαφορείς για τα κοινά, για το τι συμβαίνει στον κόσμο, το να κοιτάς μόνο το σπιτάκι σου, βλάπτει τελικά τα ίδια σου τα παιδάκια και το ίδιο σου το σπιτάκι, πολύ πιο γρήγορα από όσο νομίζεις. Οι μαμάδες πρέπει να είναι ενημερωμένες, όχι “καμαρωτές μικρούλες τιγρηδούλες”, δεν δικαιούνται να λένε “εγώ στη χούντα διάβαζα”… Διαβάζοντας τη συνέντευξη του ιατροδικαστή που παρέλαβε τους νεκρούς μετανάστες του δάσους στον Έβρο, οι λεπτομέρειες ήταν ανατριχιαστικές και πιο ανατριχιαστική η πρόβλεψη ότι θα βρεθούν και άλλοι νεκροί, καθώς «είναι νωρίς ακόμα»…
Η ζωή είναι απλή, οι ανίκανοι σελέμπριτις την κάνουν δύσκολη με την κακία, την απληστία, τη βλακεία, την αδιαφορία, την υποκρισία και ειδικά τη φιλαυτία τους… Στον τίτλο θα αντικαθιστούσα τη φράση «προς τις αδιάφορες γυναίκες» με τη φράση «προς τους ανίκανους εγκληματίες».
ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Εσείς που είστε ευτυχισμένες σε χιλιάδες σπίτια,
ή κατάκοπες μέσα σε αυτά, σε μια χαζή ειρήνη
Που οι ψυχές σας εστιάζουν μόνο στη ζωή
αυτής της μικρής ομάδας που προσωπικά αγαπάτε
Ποιος σας είπε ότι δεν πρέπει να γνωρίζετε και να νοιάζεστε
για το κακό και τον πόνο στον κόσμο;
Νομίζετε πως ο πόνος του κόσμου
Δεν αφορά τα σπιτάκια σας; —
Ότι έχετε το δικαίωμα να αποφύγετε την έγνοια,
την πάλη για την ανθρώπινη πρόοδο, την ανθρώπινη ειρήνη, τη διεύρυνση της δύναμης της αγάπης
μέχρι να καλύψει κάθε τομέα της ζωής;
Το πρώτο καθήκον κάθε ανθρώπινης ζωής
Είναι να προάγει την πρόοδο του κόσμου
Στη δικαιοσύνη, τη σοφία, την αλήθεια και την αγάπη
Και εσείς αδιαφορείτε, κρυμμένες στα σπίτια σας,
Ευχαριστημένες αν μπορείτε να τα κρατήσετε σε μια αβέβαιη ειρήνη,
Ευχαριστημένες που δεν νοιάζεστε για όλα τα άλλα.
Και όμως είστε μάνες! Και η φροντίδα μιας μητέρας
είναι το πρώτο βήμα προς μια φιλική ανθρώπινη ζωή.
Μια ζωή στην οποία όλα τα έθνη
θα ενωθούν σε μια αδιατάρακτη ειρήνη
για να ανυψώσουν το επίπεδο του κόσμου
Και η ευτυχία που ζητάμε για τα σπίτια μας
να εξαπλωθεί παντού σε δυνατή και αποδοτική αγάπη
Σας αρκεί να διατηρήσετε αυτή την ισχυρή στα πρώτα της βήματα αγάπη, για πάντα.
Τα ζωντανά όντα έχουν μια πρωτόγονη αγάπη για το ταίρι τους, τα μικρά τους, τις φωλιές τους –
αντί να τη διαδώσετε έξω στη ζωή,
ώστε το ισχυρό ρεύμα της να σιτίσει όλο τον κόσμο,
μέχρι κάθε ανθρώπινο παιδί να μπορεί να μεγαλώσει με ειρήνη.
Δεν μπορείς να διατηρήσεις τη μικρή οικιακή σου ειρήνη,
τη μικρή σου δεξαμενή υποανάπτυκτης αγάπης,
τη στιγμή που ο παραμελημένος, ο πεινασμένος, ο ορφανός από μάνα κόσμος
παλεύει και υποφέρει από την έλλειψη μητρικής φροντίδας
και η θυελλώδης, πικρή και σπασμένη ζωή του
χτυπιέται πάνω από τα φίλαυτα σπίτια σας.
Μπορούμε όλοι να έχουμε χαρά και ειρήνη στα σπίτια μας,
Αν η τόσο πλούσια σε δύναμη αγάπης γυναικεία ζωή
συστρατευτεί ως ζωή ανθρώπου, για να φροντίσει όλο τον κόσμο.
