Συλλυπητήρια ανακοίνωση εξέδωσε το παράρτημα Ηρακλείου της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με αφορμή τον θάνατο του Χρήστου Γιαλαμά.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται αναλυτικά:
Την Πέμπτη 6 Αυγούστου, «έφυγε» από τη ζωή πλήρης ημερών στα 101 του χρόνια, ο σύναγωνιστης Χρήστος Γιαλαμάς.
Γεννήθηκε τον Δεκέμβρη 1919 στο χωριό Βατζίκι, στα παράλια της Μικράς Ασίας . Από μικρή ηλικία ήρθε στην Κρήτη με την οικογένεια του . Το 1943 παντρεύεται την Ευδοξία Διγενή και αποκτούν 3 παιδιά. Ήταν λιμενεργάτης αλλά κατά καιρούς δούλεψε σαν εργάτης γης , εργάτης σε μάντρα οικοδομών και οικοδόμος.
Από μικρός μπαίνει στον αγώνα. Οργανώνεται στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και στην ΟΠΛΑ και δίνει μάχες με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών κατακτητών.
Το δεύτερο αντάρτικο τον βρίσκει στο βουνό με την ομάδα του Ποδιά. Στο Οροπέδιο της Νίδας η ομάδα των ανταρτών του Ποδιά, έπεσε σε ενέδρα και δόθηκε η λεγόμενη «Μάχη της Νίδας». Η ομάδα διασπάστηκε και 12 αντάρτες μέσα σ΄ αυτούς και ο Χρίστος Γιαλαμάς, προσπάθησαν να διασπάσουν τον κλοιό και να κατευθυνθούν προς τα Χανιά.
Φτάνοντας κοντά στις Μέλαμπες, σταμάτησαν να ξεκουραστούν και να ξεδιψάσουν σ’ ένα ρυάκι γιατί προχωρούσαν ώρες διψασμένοι. Εκεί ο Χρίστος Γιαλαμάς έβγαλε τ΄ άρβυλά του για να πλύνει τα πόδια του. Όμως οι παρακρατικοί του Μπαντουβά με δυνάμεις του κυβερνητικού σταρτού, τους είχαν στήσει ενέδρα και άρχισαν να τους χτυπάνε. Οι άλλοι σύντροφοί του πρόλαβαν κι έφυγαν . Ο Χρίστος Γιαλαμάς καθυστερώντας να βάλει τ’ άρβυλά του τους έχασε κι έμεινε μόνος. Επειδή δεν ήξερε την περιοχή για να προχωρήσει για τα Χανιά, αποφασίζει να γυρίσει στο Ηράκλειο και να συνδεθεί με την παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ. Στον δρόμο για το Ηράκλειο τον πιάνουν στο Γενί- Γκαβέ και τον μεταφέρουν στην ασφάλεια Ηρακλείου όπου βασανίζεται με άγριο τρόπο. Από εκεί μετά τον μεταφέρουν στο κολαστήριο του Μπαντουβά. Εκεί βασανίζεται απάνθρωπα από τον Καρά, πρωτοπαλίκαρο του Μπαντουβά, που τον χτυπάει με σιδερόβεργα στο κεφάλι και μένει αναίσθητος.
Οδηγείται στην ασφάλεια Ηρακλείου όπου συνεχίζονται τα βασανιστήρια. Στα Χανιά δικάζεται από το στρατοδικείο και καταδικάζεται δις ισόβια. Στη συνέχεια φυλακίζεται και για 18 χρόνια περνάει από τις φυλακές Αίγινας, Κεφαλονιάς, Ιτζεδίν, Αλικαρνασσού και Χαλκίδας από όπου αποφυλακίζεται το 1964.
Μετά την αποφυλάκισή του δουλεύει στα γραφεία της ΕΔΑ για ένα χρονικό διάστημα. Το 1967 συλλαμβάνεται στο Ηράκλειο βασανίζεται και φυλακίζεται για ένα διάστημα στα κρατητήρια της οδου Δικαιοσύνης.
Το 2000 τυφλώνεται από το ένα μάτι και σταδιακά παθαίνει ολική τύφλωση την οποία αντιμετωπίζει με την ίδια αγωνιστική διάθεση με την οποία συμμετείχε στους κοινωνικούς αγώνες και στον ένοπλο ταξικό αγώνα δίνοντας παράδειγμα ζωής στα παιδιά και στα εγγόνια του.
Πέθανε την Πέμπτη 6 Αυγούστου του 2020.
Καλό ταξίδι σύντροφε!