Φωτογραφία, Nelly’s Της Ζωής Δικταίου Εκεί που τελειώνουν οι εύκολες στράτες οι ασφαλτοστρωμένες, αρχίζει το άγριο, αορίτικο τοπίο με τα μονοπάτια και τα στενά περάσματα των βοσκών. Ένας άλλος πολιτισμός που μυρίζει αζίλακα, θύμο και αλαδανιά παρουσιάζεται ολοζώντανος στη Μαδάρα και στα γύρω βουνά. Αυτός ο άλλος πολιτισμός, κατεβαίνει από τα όρη και υπενθυμίζει την ταυτότητά του δυνατά, μια φορά…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Η γραφή, εσύ το υποστηρίζεις, είναι ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας και αναμφισβήτητα εσωτερική ανάγκη. Και φυσικά δεν είναι εύκολο να γράφεις. Είναι σκληρό κάποιες φορές, ιδιαίτερα όταν ξυπνάς αφύλακτες πληγές δικές σου ή και των άλλων. Αλλά, υπάρχει κάτι που σου δίνει δύναμη, όταν γράφεις οι λέξεις πετάγονται σαν σπίθες και φωτίζουν την άβυσσο και αυτό είναι…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Ένα σύννεφο είχαν αδράξει τα χέρια κι ένα βλέφαρο φως ήταν καινούργιος ο ουρανός, χτες, πάνω από τα εύθραυστα της ψυχής σήμερα πάλιωσε, με τη συνήθεια το ίδιο και η προσευχή πολυκαιρισμένα λόγια κρυμμένα σε ραφές και στο μαύρο σου πουκάμισο. Αύριο, θα σου μιλήσω για το φεγγάρι αυτό το δικό μου, όταν ο χρόνος θα ’χει…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Συκοφαντημένη σκιά στα χαλάσματα, περιφέρεται ερημοπούλι μαύρο με το φεγγάρι ν’ αρμενίζει στα μεγάλα της μάτια και το κεχριμπάρι δεμένο σε Γιαννιώτικο ασήμι στα μαλλιά. Στο Bλαχομαχαλά στο Φιλιάτι στις ώχρες τού μεσημεριού όταν η πέτρινη οδύνη μετριέται στην ελεημοσύνη της θύμησης και στη σιωπή, στην παλινόστηση της περιπλάνησης με την προφητεία της απωθημένης αγάπης και τής…
Read More
Της Ζωής Δικταίου ΚΥΠΡΟΣ 1974 (1/10). 1974. Ξυλογραφία σε ιαπωνικό χειροποίητο. χαρτί, 66,5 x 73 cm. Συλλογή του Ιδρύματος Τέχνης Α. Τάσος, Αθήνα, Ελλάδα. Το Προσφυγόσημο απεικονίζει ένα κορίτσι καθισμένο σε μια βαλίτσα μπροστά σε συρματοπλέγματα. Τιτλοφορείται Κύπρος 1974 και είναι ένα εκπληκτικό χαρακτικό του σπουδαίου Έλληνα χαράκτη Α. Τάσσου (1914-1985). Ογρή είναι ακόμη η γη απ’ τις θαλασσαρμύρες των…
Read More
Πύρινη λαίλαπα, Ρουσσέτος Παναγιωτάκης Της Ζωής Δικταίου Είχε περπατήσει σ’ άτριφτες στράτες του θυμαριού και του σπάρτου, στα δάση, μυρίζοντας ανθισμένη ρίγανη και βάτο, έγνοια βαριά η ελευθερία, τη ζύγιαζε σαν κυλιόταν στο παχύ στρώμα της φτέρης με τα μάτια γεμάτα χελιδόνια, κι όταν κρυμμένος στις αφράτες καλαμιές τρελός του πόθου, δεν το φαντάστηκε, κορφολογώντας τη χαρά πριν του βιτσίσει…
Read More
(Στα χέρια το πρόσφορο και το μεγάλο ξόδι στην ψυχή) Της Ζωής Δικταίου Κατάμονη μα όχι λησμονημένη στην κορφή στην Κεφάλα. Κοιτάς στα περασμένα. Μέσα από ένα θαμπό γυαλί ψάχνεις το Λασίθι που αγάπησες, το Λασίθι στην ψίχα της ψυχής σου μια κλωστή κόκκινη, τυλιγμένη στην λαθρακιασμένη ανέμη της Κοκολίνας. Με την όραση πολιορκείς τα κοντινά και τα μακρινά, όλα…
Read More
Φωτογραφία, Γιάννης Ορφανός Γράφει η Ζωή Δικταίου Φωτογραφία, Γιάννης Ορφανός «Ένα τοπίο βγαλμένο από παραμύθι με νεράιδες, σου προκαλεί δέος με την ομορφιά του και εκείνη η Αγγέλισσα…» , έτσι θυμάται η Σεληνιώ, τη γιαγιά Καλλιστώ να περιγράφει μαγικά αυτό το μέρος.Λένε, πως εδώ στον ακατοίκητο γκρεμό, έρχεται τις νύχτες μια παράξενη Αγγέλισσα, με μιαν άσπρη και μια μαύρη παμπάλαια…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Απ’ άκρη σ’ άκρη το Οροπέδιο Λασιθίου φορτωμένο ρόδα, μα μια τριανταφυλλιά στο Δημοτικό Σχολείο Τζερμιάδων, σε μέρες άνυδρες κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε πείσμα του κακοφορμισμένου κόσμου υψώνεται στο φως και διηγείται την ιστορία της Φωτογραφία, Γιώργος Μηλιαράς, Τζερμιάδων Λασίθι, ένα βαθύ, χτιστό πηγάδι ο τόπος, μα δεν είναι μόνο αυτό, είναι και μια μεγάλη νερομάνα στο…
Read More
«Η αρπαγή της Ευρώπης», έργο του Ρουσσέτου Παναγιωτάκη Της Ζωής Δικταίου Καλότυχη δεν θα ’λεγα στις μέρες μας, πως είσαι Ευρώπη και δεν θα νιώθεις τη χαρά που άλλοτε στις παρυφές της Δίκτης, έδρεψες σε άλσος ιερό, με στάχια ώριμα του θερισμού και δάφνες στο κεφάλι με τους καρπούς του Έρωτα και τα μήλα του πόθου στα χέρια. Τις έγνοιες…
Read More