Πηγές της Νέας Αριστεράς μέσω άτυπης ενημέρωσης εξηγούν γιατί ψήφισαν «παρών» στα άρθρα 3-41 του νομοσχεδίου για το ιδιωτικό χρέος.
Δείτε:
Όπως αναφέρουν, επέλεξαν το «παρών» γατί τα άρθρα αποτελούν ενσωμάτωση ευρωπαϊκής οδηγίας και ως γνωστόν η ενσωμάτωση ευρωπαϊκών οδηγιών απορρέει από τη συμμετοχή μας στην ΕΕ.
Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι «η κριτική συντρόφων μας από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ευσταθεί» και συγκεκριμένα αναφέρουν ότι:
1) Το άρθρο 7 είναι κατά βάση το άρθρο 6 της ευρωπαϊκής οδηγίας που αναφέρει ότι, όταν οι servicers εισπράττουν λεφτά από τους δανειολήπτες, οφείλουν να τα τοποθετούν σε ειδικό/χωριστό λογαριασμό ο οποίος πρέπει να είναι προστατευμένος. Δηλαδή, τα λεφτά αυτού του λογαριασμού που ορίζεται ως ακατάσχετος δεν είναι τα λεφτά/ το κέρδος/ η περιουσία του servicer, αλλά τα λεφτά των δανειοληπτών που προορίζονται για την αποπληρωμή του δανείου. Θέλουμε αυτά τα λεφτά να μπορεί να τα πάρει κάποιος στον οποίον χρωστάει ο servicer; Και μετά να προσφεύγει εναντίον του στα δικαστήρια ο δανειολήπτης; Το άρθρο 38 απλά διατυπώνει έναν ορισμό του χρηματοπιστωτικού οργανισμού που ίσχυε ήδη και στο προηγούμενο καθεστώς (2017). Δεν λέει ότι οι servicers δεν υπάγονται στην εποπτεία της ΤτΕ. Τουναντίον ορίζει πότε οι servicers εμπίπτουν στον ορισμό του χρηματοπιστωτικού οργανισμού και άρα εποπτεύονται από την ΤτΕ (Προφανώς δημιουργείται σκοπίμως σύγχυση από τη φράση: «εγ) διαχειρίζονται πιστώσεις για λογαριασμό μη εποπτευόμενου από την Τράπεζα της Ελλάδος, πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος, που δεν υπόκειται πρωτογενώς στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον εποπτικό ρόλο της Τράπεζας της Ελλάδος.». Τι λέει αυτή η διάταξη (η οποία υπήρχε ήδη στο άρθρο 3 του ν. 4557/2018); Επαναλαμβάνει ουσιαστικά τον ίδιο ορισμό ο οποίος εκεί γινόταν κατά παραπομπή στον ν. 4354/2015 («Οι εταιρίες της περίπτωσης α` της παρ. 1 λογίζονται ως χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, κατά την έννοια της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 3691/2008 (Α` 166) και ως υπόχρεα πρόσωπα κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 5 του ίδιου νόμου και εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος, σύμφωνα με την περίπτωση Α` της παρ. 2 του άρθρου 6 του ιδίου νόμου, εφόσον έχουν πάρει άδεια σύμφωνα με την παράγραφο 20 του παρόντος ή εισπράττουν χρήματα δανειοληπτών για λογαριασμό των εντολέων τους ή διαχειρίζονται δάνεια για λογαριασμό μη εποπτευόμενου από την Τράπεζα της Ελλάδος πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος που δεν υπόκειται πρωτογενώς στις σχετικές υποχρεώσεις.»). Σε κάθε περίπτωση το τι είναι πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ορίζεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο και υπάρχει πλαίσιο εποπτείας (έστω και άλλου κράτους μέλους)).
2) Τα της εποπτείας ορίζονται στο Κεφάλαιο Ε, όπου στο άρθρο 25 αναφέρει:
«αρμόδια αρχή για την εφαρμογή του παρόντος Μέρους ιδίως όσον αφορά στην αδειοδότηση και στην εποπτεία των διαχειριστών πιστώσεων […] και στην εποπτεία των αγοραστών πιστώσεων που έχουν έδρα στην Ελλάδα […] είναι η Τράπεζα της Ελλάδος». Μας εντυπωσιάζει πάντως η ξαφνική αγάπη κάποιων για τον κ. Στουρνάρα…
3) Ως προς το άρθρο 40, αποτελεί μια μεταβατική διάταξη που αναφέρει ότι παρατείνεται η ισχύς των αδειών που δόθηκαν υπό το καθεστώς του 2015, από τον νόμο δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγές της Νέας Αριστεράς αναφέρουν ακόμα ότι «δεν θέλουμε να εγκλωβιστούμε σε μια συζήτηση εντυπώσεων, και μάλιστα εσφαλμένων, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα» και επίσης ότι υπάρχουν ολοκληρωμένες προτάσεις για το ιδιωτικό χρέος.
