Στην Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη, από εργαζόμενος καταντάς είλωτας και επαίτης 

Tου Σωκράτη Βαρδάκη*

Εδώ και τρία χρόνια διακυβέρνησης της χώρας, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει καταφέρει, ούτε στο ελάχιστο, να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του κόσμου της εργασίας, που βρέθηκε επανειλημμένα στο στόχαστρό της, πολύ πριν την πανδημία, αλλά και κατά την υγειονομική κρίση.

Με μαεστρική μεθόδευση, η ΝΔ κατήργησε μέτρα προστασίας και ισχυροποίησης της θέσης των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, ποδοπατώντας κεκτημένα δεκαετιών, που αποκτήθηκαν με κόπο και αγώνες. Οι αντεργατικές μεταρρυθμίσεις της, έχουν στρώσει εδώ και καιρό, για τα καλά, το ολισθηρό έδαφος της βαθιάς ύφεσης και της βίαιης φτωχοποίησης των εργαζομένων. 

Με την ανυπόστατη θεώρηση περί ισότιμης ατομικής διαπραγμάτευσης μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη, η κυβέρνηση προχώρησε σε τιμωρητικές και εχθρικές πρακτικές: κατάργηση 8ώρου, εγκαθίδρυση ευέλικτων μορφών απασχόλησης, 10ωρης εργασίας χωρίς πρόσθετη αμοιβή, αύξηση του ανώτατου ορίου υπερωριών ετησίως, ματαίωση και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, πλήρη υποβάθμιση ΣΕΠΕ, κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, βάσιμου λόγου και αιτιολόγησης των απολύσεων, ευθύνη αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων, μείωση των προστίμων για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας, αποτελούν πλέον κανονικότητα του εργασιακού γίγνεσθαι στη χώρα μας. 

Η Κυβέρνηση προωθώντας συστηματικά αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, έχει καταφέρει να δημιουργήσει τα τελευταία 2,5 χρόνια, από τη μία στρατιές εργαζομένων αποδυναμωμένων, ώστε να μην μπορούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, χωρίς ωράριο, χωρίς προστασία και χωρίς κανένα εργαλείο απέναντι σε φαινόμενα εργοδοτικής ασυδοσίας, από την άλλη χιλιάδες ανέργους, τους οποίους έχει εγκαταλείψει στην τύχη τους και χωρίς κυρίως να τους δίνει κίνητρα επανένταξης στην εργασία.

Όλοι οι κλάδοι εργασίας έχουν κυριολεκτικά αφεθεί στην τύχη τους, με την ΝΔ να αρνείται συνειδητά να στηρίξει τον κόσμο της εργασίας. Μεταξύ αυτών, ο επισιτισμός και ο τουρισμός δέχτηκε τεράστιο πλήγμα, με τα αρμόδια Υπουργεία  να σφυράνε αδιάφορα, αντί να αφουγκράζονται τις αγωνίες των εργαζομένων και να δίνουν λύσεις στα προβλήματά τους. Προβλήματα τα οποία έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους και τις οικογένειες αυτών σε πλήρη εξαθλίωση, με αποτέλεσμα να δημιουργείται στις περισσότερες περιπτώσεις, ζήτημα επιβίωσης. Εργαζόμενοι του κλάδου, βρέθηκαν χωρίς δουλειά, για πολλούς μήνες, χωρίς επιδόματα και δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα. 

Πρόσφατα δε, είχαμε την κυνική ομολογία της αποτυχίας του Πρωθυπουργού μέσα από φιλοσοφικές προσεγγίσεις και νουθεσίες, να «απεξαρτηθούμε» από την ανάγκη αξιοπρεπούς εισοδήματος, καθώς  η ευρύτερη οικογένεια  δύναται να καλύψει τα χρηματοδοτικά μας κενά, αλλά και υπηρεσίες του κοινωνικού κράτους προς τους πολίτες.  

Και ερχόμαστε στο σήμερα, που την απάντηση δίνουν οι πρώην εργαζόμενοι στον κλάδο του επισιτισμού – τουρισμού, οι οποίοι αρνούνται να εργαστούν υπό τις παρούσες εργασιακές συνθήκες. Είναι η υγιής αντίδραση εργαζομένων που δεν δέχονται συνθήκες γαλέρας. Τουλάχιστον αυτοί κ. Μητσοτάκη έχουν δει σφαιρικά τη ζωή τους και έχουν πλήρη γνώση ότι η εργασία πρέπει να αμείβεται ικανοποιητικά, γνωρίζουν την αξία του ελεύθερου χρόνου και των συμβάσεων εργασίας που θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικές, ώστε να διασφαλίζονται τα εργασιακά τους δικαιώματα. 

Οι νόμοι Χατζηδάκη, που δεν αφήνουν περιθώριο προστασίας των εργαζομένων, οι χαμηλές αμοιβές και οι εξοντωτικές συνθήκες εργασίας, χωρίς άδειες και ρεπό, αποτελούν αντικίνητρο και όχι δέλεαρ για να εργαστεί κάποιος στον επισιτισμό- τουρισμό. 

Παράλληλα η αδιαφορία της Κυβέρνησης να ρυθμίσει καίρια θέματα που αφορούν στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως η κήρυξη της υποχρεωτικότητας και της επεκτασιμότητας των ΣΣΕ, αποθαρρύνουν, παρά έλκουν οποιονδήποτε σκέφτεται να εργαστεί στον κλάδο και αυτό γιατί είτε η μη ύπαρξη Σ.Σ.Ε., είτε η μη επέκτασή της, έχει πολλές αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, κυρίως υπονομεύονται και παραβιάζονται θεμελιακά εργασιακά δικαιώματα για τους εργαζόμενους που δεν προστατεύονται από ΣΣΕ, αυξάνουν την ανισότητα μεταξύ μισθών και εισοδημάτων, την εργασιακή επισφάλεια, την αβεβαιότητα και οδηγούν την αγορά εργασίας σε κατακερματισμό.

Η ΝΔ ξήλωσε σημείο προς σημείο εργατικά δικαιώματα και μέτρα προστασίας των εργαζομένων, τα οποία είχε ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να ισχυροποιηθεί η θέση των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. 

Είναι η Κυβέρνηση που κατέλυσε κάθε έννοια δικαίου, που αντιμετωπίζει τον κόσμο της εργασίας σαν βαρίδι. Είναι η Κυβέρνηση που ζει εκτός πραγματικότητας, εθελοτυφλεί μπροστά στην πλήρως απορυθμισμένη αγορά εργασίας, τα ευέλικτα σχήματα εργασίας, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, τους μισθούς πείνας για τους εργαζόμενους. Η αλλεργία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη απέναντι σε ένα δίκαιο κοινωνικό κράτος έχει δώσει τη χαριστική βολή στον κόσμο της εργασίας.

Άλλωστε κανένας δεν τα χρειάζεται όλα αυτά αν έχει γονείς, παππούδες, παιδιά, που υποκαθιστούν τις υποχρεώσεις ενός κράτους δικαίου απέναντι στον πολίτη και τον εργαζόμενο, σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό.

Όμως οι προσβολές ενίοτε πρέπει να απαντώνται. Και ο χλευασμός αυτών που ζούνε από τον μισθό τους είναι διαρκής. Άγγιξε μάλιστα πολλές φορές τα όρια της ύβρις από υπουργούς της κυβέρνησης, αλλά και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.  Και αυτές οι προσβολές θα απαντηθούν στην κάλπη πολύ σύντομα. 

*Ο Σωκράτης Βαρδάκης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί