Συγκέντρωση συμπαράστασης για τον Γολγοθά 54χρονου οικογενειάρχη που χάνει το σπίτι του
Ολιστικός… πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας τετραμελούς οικογένειας στη Θεσσαλονίκη, με τον σύζυγο άνεργο, τη σύζυγο ΑμεΑ και δύο κόρες φοιτήτριες! Οι άνθρωποι είχαν ήδη πληρώσει 80.000 ευρώ στη Eurobank, που για υπόλοιπο 30.000 ευρώ διεκδικούσε άλλες 20.000 σε τόκους. Βεβαίως, ο πρωθυπουργός μας μπορεί να πιστεύει ότι όσο τα χρήματα δεν είναι σημαντικά στη ζωή άλλο τόσο δεν είναι και η οικογενειακή εστία…
Πάντως, στη γειτονιά των ταλαίπωρων αυτών ανθρώπων που απειλούνται να μείνουν άστεγοι, ο κόσμος έχει διαφορετική προσέγγιση, λιγότερο ολιστική, και διοργανώνει απόψε συγκέντρωση συμπαράστασης με την ελπίδα ότι θα αποτρέψει την έξωση. Ας δούμε, όμως, τι ακριβώς συμβαίνει, όπως αφηγούνται στην «Εφημερίδα των Συντακτών» γείτονες, αλλά κι ο 54χρονος ιδιοκτήτης, Γιώργος Νίκογλου.
Ο άνθρωπος αυτός και η οικογένειά του είχαν για χρόνια μια συνηθισμένη ζωή ώσπου τους χτύπησαν οι ατυχίες. Διατηρούσε ένα εργαστήριο οπτικών στο Ασβεστοχώρι, απέναντι σχεδόν από το Νοσοκομείο Παπανικολάου, και ζούσε με τη σύζυγο και τις κόρες του σ’ ένα διαμέρισμα 80 τ.μ., κατασκευής 1972, στην περιοχή Νεάπολης-Συκεών, σπίτι που με στερήσεις είχαν αγοράσει, όπως οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες.
«Δυστυχώς, το 1998 η γυναίκα μου άρχισε να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα υγείας, διπολική διαταραχή και σπονδυλοαρθρίτιδα. Εχει πιστοποιημένη αναπηρία 74%. Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος για να βρούμε τι έχει. Η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης απαιτούσε χρήματα κι έτσι άρχισα να παίρνω δάνεια, είχα όμως δουλειά για να εξυπηρετώ τις υποχρεώσεις μας. Στο νοσοκομείο που μπαινοβγαίναμε με πλησίασε ένας υπάλληλος της Εurobank, με ρώτησε τι αντιμετωπίζω και προσφέρθηκε να με διευκολύνει. Ετσι, το 2006, με τη μεσολάβησή του, πήρα ένα στεγαστικό δάνειο 120.000 ευρώ από την τράπεζα, το οποίο εξυπηρετούσα ανελλιπώς πληρώνοντας δόσεις 700 ευρώ τον μήνα, κάποιες φορές μάλιστα καταβάλλοντας δύο δόσεις. Ως το 2014 ήμουν απολύτως συνεπής, αλλά τότε λόγω της οικονομικής κρίσης η δουλειά μου έπεσε δραματικά και δεν μπορούσα να αντεπεξέλθω. Πήγα στην τράπεζα και ζήτησα μείωση της δόσης, αλλά παρότι είχα ήδη πληρώσει 80.000 ευρώ, δεν το δέχτηκαν», μας λέει ο κ. Νίκογλου.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ταλαιπωρημένος και απελπισμένος, δοκίμασε με δικηγόρο να ενταχθεί στον νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Ομως, ούτε η Θέμις είδε την κατάστασή του όπως θα έπρεπε γιατί… είχε μαγαζί και με βάση τα παλαιότερα έσοδά του θεώρησε το δικαστήριο ότι αντέχει να πληρώνει! Το αίτημά του απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα η επιχείρηση έκλεισε…
Ακολουθεί δεύτερη απόπειρα να ενταχθεί στα υπερχρεωμένα, υπό τις νέες πλέον συνθήκες, της ανεργίας, της επιδείνωσης στην κατάσταση της υγείας της συζύγου του, των θυγατέρων του που σπουδάζουν. Η υπόθεση είχε προγραμματιστεί να δικαστεί στις 16 Μαΐου 2022, αλλά οι τράπεζες δεν σκέφτονται τόσο «ολιστικά» για να περιμένουν. Ετσι, τρεις μέρες μετά, στις 19/5/2022, εκπλειστηρίασαν το σπίτι της τετραμελούς οικογένειας και βρέθηκε αγοραστής που το «χτύπησε» για 56.000 ευρώ, ενώ η δικαστική απόφαση αναμένεται να εκδοθεί κατά τον Δεκέμβρη.
«Προσπαθούμε τώρα να βρούμε αυτόν που το πήρε, να του εξηγήσουμε την κατάσταση, μήπως και αποσύρει την προσφορά. Εχει αυτό το δικαίωμα», εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ένας καλός γείτονας, ο κ. Γιάννης Λαμπριανίδης, που συμμετέχει στην πρωτοβουλία κατοίκων της περιοχής για τη στήριξη της οικογένειας.
«Βοηθάμε όλη η γειτονιά, κάναμε έρανο να χειρουργηθεί για κήλη, έχουν πάρα πολλά προβλήματα. Οταν του ήρθε η διαταγή πληρωμής, μέσα στο χάος των προβλημάτων που αντιμετώπιζε δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Δεν έκανε ανακοπή. Δυστυχώς, ούτε η προσπάθεια συνεννόησης με την τράπεζα τελεσφόρησε. Για 50.000 ευρώ, από τα οποία περίπου τα 20.000 είναι τόκοι, έβγαλε το σπίτι τους στο σφυρί», αναφέρει για την οικογένεια που ζει με το επίδομα αναπηρίας της συζύγου 313 ευρώ και τρόφιμα από το κοινωνικό παντοπωλείο. Ακόμη και τον δικηγόρο τον πληρώνει η γειτονιά – κι αυτό είναι ένα ισχυρό δείγμα κοινωνικής αλληλεγγύης, κυρίως στις λαϊκές περιοχές όπου ζουν… ολιστικά τη ζωή τους άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου.
Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι μετά 6-7 χρόνια ανεργίας, ο κ. Νίκογλου προχθές βρήκε μια προσωρινή δουλειά σε εργολαβική εταιρεία καθαρισμού που έχει αναλάβει το Νοσοκομείο Παπανικολάου.
