Του Γιώργου Δημητρίου
Ένα ιδιωτικοποιημένο κρατικό μονοπώλιο, πχ ΟΠΑΠ,ΕΛΠΕ, κλπ, θα εξακολουθεί να είναι μονοπώλιο και οι καταναλωτές πληρώνουν το τίμημα, ως κρυφό φόρο. Θα χρησιμοποιήσω αποκλειστικά επιστημονική βιβλιογραφία. Σκοπός είναι να δείξω ότι η ιδιωτικοποίηση ενός κρατικού μονοπωλίου σε μη ανταγωνιστικό περιβάλλον είναι κρυμμένος ΦΟΡΟΣ.
ΑΠΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ
Η ιδιωτικοποίηση ενός κρατικού μονοπωλίου όταν συντελείται σε μια χώρα στην οποία επικρατεί ο ανταγωνισμός έχει πράγματι πολλά οφέλη. Ο ΟΠΑΠ ήταν κρατικό μονοπώλιο και έγινε ιδιωτικό μονοπώλιο. Δεν έδωσαν και άλλες άδειες σε στοιχηματικές εταιρείες για να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός. Αυτό από μόνο του είναι ίσως είναι ύποπτο, μα σίγουρη ζημία στα κρατικά έσοδα.
Είναι σε όλους γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μία κλειστή οικονομία ολιγαρχικού τύπου, με κλειστά επαγγέλματα και καρτέλ. Σε αυτή τη μη ανταγωνιστική αγορά η ΝΔ Σαμαρά-Μητσοτάκη με τις ιδιωτικοποιήσεις παίρνει τα ελάχιστα τιμήματα αλλά όλοι θα πληρώσουμε αύριο υπό τη μορφή κρυφών φόρων τις χαριστικές ιδιωτικοποιήσεις ακόμη και κερδοφόρων κρατικών μονοπωλίων.
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Σε μιά ανταγωνιστική αγορά, οι ιδιώτες επιχειρηματίες προσπαθούν να ”κλέψουν” πελάτες από τους ανταγωνιστές τους ικανοποιώντας καλύτερα τις ανάγκες των πελατών και υποτιμώντας τις τιμές των αντιπάλων τους.
Είδατε υποτίμηση τιμών εδώ και 30 χρόνια; Οι καταναλωτές κερδίζουν, οι καινοτόμες επιχειρήσεις κερδίζουν και οι επιχειρήσεις που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες αυτές χρεοκοπούν. Εδώ ευθυγραμμίζονται τα επιχειρηματικά συμφέροντα με τα συμφέροντα των καταναλωτών που αγοράζουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες. Αντίθετα στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτή η ευθυγράμμιση. Δεν ευθυγραμμίζονται τα συμφέροντα καταναλωτών και επιχειρηματιών γιατί είναι αντικρουόμενα.
Από τη μία μείωση των ήδη πενιχρών εισοδημάτων και από την άλλη τιμές αγαθών για εισοδήματα Γερμανίας με την πολιτική ”προστασία” των πολιτικών οικογενειών στα καρτέλ.
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΦΟΡΟΙ
Όταν ένα κρατικό μονοπώλιο πωλείται στον ιδιωτικό τομέα και δεν ρυθμίζεται η λειτουργία του, η τιμή που λαμβάνει η κυβέρνηση αντικατοπτρίζει τα μελλοντικά αναμενόμενα έσοδα στα κρατικά ταμεία. Παράδειγμα ο ΟΠΑΠ πουλήθηκε 340 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή με τα κέρδη του κρατικού μονοπωλίου σε μία και μόνο χρονιά. Αυτά τα 340 εκ. ευρώ έλλειψαν ως έσοδα από τα κρατικά ταμεία και μετατράπηκαν σε 340 εκατομμύρια πρόσθετων ετήσιων φόρων για την κάλυψη των πρωτογενών πλεονασμάτων (3,4 δισ. ευρώ φόροι τη δεκαετία).
Δεν είναι η άποψή μου, γιατί λίγη σημασία θα είχε, αλλά το λέει η επιστήμη των οικονομικών με τη βιβλιογραφία της και θα δείτε παρακάτω.
ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ
Σε μη ανταγωνιστική αγορά, η μετάβαση του κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό, ο ολιγάρχης επικεντρώνεται στο κέρδος σε τέτοια ένταση ώστε να βλάπτει την κοινωνία.
Το ιδιωτικοποιημένο μονοπώλιο θα χρησιμοποιήσει την προνομιακή ισχύ του στην αγορά για να εξάγει το μέγιστο κέρδος από τους καταναλωτές. Σαν υπηρέτης που θα φτιάξει ό,τι προϊόν θέλετε, αρκεί να μπορέσει να εισβάλλει στον προσωπικό σας τραπεζικό λογαριασμό ταυτόχρονα.
ΣΩΣΤΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Είναι αυτές που πραγματοποιούνται σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, είναι επωφελείς για τα δημόσια ταμεία και σίγουρα ρυθμίζονται νομοθετικά. Σωστή ιδιωτικοποίηση ενός κρατικού μονοπωλίου είναι στην περίπτωση που θα ευθυγραμμιστούν τα ιδιωτικά κίνητρα για κέρδη με τα κίνητρα της κοινωνίας για ποιότητα και χαμηλές τιμές.
Αντίθετα η κρατική ιδιοκτησία επιβάλλεται εκεί που υπάρχουν έντονες συγκρούσεις μεταξύ κερδοσκοπικών κινήτρων και δημόσιας ευημερίας. Δείτε τις Τράπεζες. Άφησαν πολλά δισ. ευρώ ζημίες όταν υποτίθεται ήταν ιδιωτικές. Στα κέρδη ιδιωτικές, αλλά κρατικοποιήθηκαν οι ζημιές τους. Έγιναν μνημόνια και κρυφοί φόροι που θα πληρώνουμε για χρόνια.
Στην ίδια ”επιτυχημένη” ΕΛΙΤ αποδίδουν για ”ιδιωτικοποίηση” ΑΠΕ, ΕΛΠΕ, Ελληνικό κλπ. Γιατί ξένος επενδυτής να διαθέσει κεφάλαια σε αυτή τη ”στημένη” αγορά, δεν πρόκειται να βρεθεί αγαπητοί μου νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ”ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ” ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ
Ο κ. Μητσοτάκης ως πολιτικός έχει τόση σχέση με τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα για να γίνει ανταγωνιστική, όση έχει και ο κ. Πούτιν και η Κουβανική κυβέρνηση. Τις ιδιωτικοποιήσεις του θα τις πληρώσουμε ως φόρους και ως υψηλές τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα, στα καύσιμα, στα τρόφιμα, στις μεταφορές και όπου αλλού ιδιωτικοποιεί χωρίς σχετικές ρυθμίσεις των μονοπωλίων που αυτός δημιουργεί.(Businessmen που μας πτώχευσαν, αλλάζουν κλάδους)
Ανταλλάσσει την ευημερία του συνόλου με την ευημερία των ολιγοπωλητών που ο ίδιος ”κατασκευάζει”.(Δείτε την βιβλιογραφία Νο.6)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Όση πιθανότητα έχει ο Τσίπρας να γίνει καθηγητής αγγλικών, τόση πιθανότητα υπάρχει να γίνει ανταγωνιστική η Ελλάδα με αυτή τη Μητσοτάκεια κατάσταση. Από αριστερά ή από δεξιά, μονοπώλια θα έχουμε.
Με αυτά τα δεδομένα η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ είναι η καλύτερη. Δεν υπάρχουν ”κλοπές” των δημοσίων πόρων τουλάχιστον. Μας ”κοστίζουν” πιο φθηνά.
Να ακούω τον ”ιπποκόμο” των μονοπωλίων κ. Αδωνι να μιλά για κομμουνισμό και ελεύθερη αγορά, μου θυμίζει”cartoon”.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη να φτιάξει ένα υπουργείο ανταγωνιστικότητας και ξένων επενδύσεων, όχι ένα υπουργείο ”διασπάθισης” κρατικών πόρων σε Έλληνες ολιγάρχες χωρίς δικά τους κεφάλαια, παριστάνοντας τους επενδυτές. Αυτές δεν είναι επενδύσεις, αλλά χαρισματικές διευθετήσεις, για να μη πω τι πραγματικά είναι… Εκμεταλλεύονται την άγνοια του ΣΥΡΙΖΑ για την ανταγωνιστικότητα και για αυτό επιβιώνουν πολιτικά.
Τώρα ποιοι είναι οι ”μπροστινοί” στα ΝουΔου Channels, στους υπουργικούς θώκους, αφήστε το καλύτερα. Ακόμη και οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Ο Λαυρεντιάδης είχε δηλώσει στους New York Times το 2012: ”Ενώ έκανα πολύ λιγότερα από όλους τους ιδιοκτήτες τραπεζών και ιδιοκτήτες ΜΜΕ, εμένα βάλαν στη φυλακή γιατί δεν ανήκα σε ”τζάκι”, ούτε είχα για στήριγμα πολιτικές οικογένειες. Οι άλλοι είχαν”.
ΥΓ1. Είμαι τόσο φιλελεύθερος και”αντικομμουνιστής” που δεν φαντάζεστε.
ΥΓ2. Οι Αμερικανοί που γνωρίζουν τι γίνεται στην Ελλάδα, δεν εμπιστεύθηκαντον ”καλύτερο” πρωθυπουργό και κατασκευάζουν παραγωγικό εργοστάσιο της αυτοκινητοβιομηχανίας FORD στη Ρουμανία. Βρέ τα ”κορόιδα”… Τον κ. Γεωργιάδη πολύ αμφιβάλλω αν τον προσλάμβαναν στο Υπουργείο ανάπτυξης των ΗΠΑ ακόμη και για κλητήρα.
Όταν από τον Οκτώβρη θα ξαναέρθει ο λογαριασμός των ολιγαρχικών ”επενδύσεων” μην ακούσω κανένα να μιλάει για κομμουνιστές, ακριβούς εργαζόμενους και άλλες ανοησίες…
ΒΙΒΙΟΓΡΑΦΙΑ.
1) Borchering, TE,WW Pommrehne and F.Scheider(1982) <<Συγκρίνοντας την αποτελεσματικότητα της ιδιωτικής και δημόσιας παραγωγής: Τα αποδεικτικά στοιχεία από 5 χώρες>>, D.Bos,RA Musgraneand J.Wiserman, publishing <<Public Production>>, Zeitschrift fur Nationalokonomie,ad,2,page 127-156.
2) Bos ,D. (1986) Δημόσια επιχείρηση οικονομικής διοίκησης Βόρ.Ολλανδία.
3) Brandbud Ralph, T.Pugel and K.Pugh (1991) <<Εσωτερική δωροδοκία και συγκέντρωση κερδών>>. Επισκόπηση οικονομικών και στατιστικών LXXIII (3), σελ.432-440.
4) Domberger, S.and J.Piggot (1986) <<Πολιτικές ιδιωτικοποιήσεις και δημόσιες επιχειρήσεις: Eρευνα Economic Record,62 (77), σελ.145-162.
5) Harberger, A (1954) <<Mονοπώλια και κατανομή πόρων>>, American Economic Review, 44,σελ. 77-87.6) Williamson,O. (1968) <<Οι οικονομίες ως αντιμονοπωλιακή άμυνα: Οι ανταλλαγές ευημερίας>> Αmerican Economic Review,58,σελ.18-36.
