Το Υπουργείο Παιδείας αρνείται να εφαρμόσει απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων για την απαλλαγή από τα Θρησκευτικά

Απίστευτο; Οχι και τόσο σε αυτή τη χώρα, αλλά πάντως αληθινό. Οταν η ίδια η πολιτεία αρνείται να συμμορφωθεί σε αποφάσεις Ανεξάρτητης Αρχής που θέσπισε επίσης η πολιτεία, τι μπορεί να κάνει ο πολίτης;

Το υπουργείο της κ.Κεραμέως, με απόφαση της υφυπουργού της κ.Ζαχαράκη, αρνείται να εφαρμόσει σαφή απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για τον τρόπο απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών!

Του Νίκου Μάστορα

Οταν η ίδια η πολιτεία αρνείται να συμμορφωθεί σε αποφάσεις Ανεξάρτητης Αρχής που θέσπισε επίσης η πολιτεία, τι μπορεί να κάνει ο πολίτης; Με ποιό δικαίωμα ένα Υπουργείο αδιαφορεί επιδεικτικά για τις αποφάσεις της ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα;

Να δούμε όμως τι έχει γίνει:

Σήμερα, η κ.Σοφία Ζαχαράκη υπέγραψε εγκύκλιο που λέει ότι ειδικά και αποκλειστικά για το σχολικό έτος 2020-21 η Υπεύθυνη Δήλωση για χορήγηση απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών μπορεί να υποβληθεί έως και τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020. Κατά τα λοιπά ισχύει η ανωτέρω αναφερόμενη εγκύκλιος.

Ποιά εγκύκλιος ισχύει λοιπόν; Η Φ1/104795/ΓΔ4/10-8-2020 εγκύκλιος του Υ.ΠΑΙ.Θ, η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει τα εξής:

“Η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, σύμφωνα και με το με αρ. 37/23-7- 2020 απόσπασμα πρακτικού του Δ.Σ. του Ι.Ε.Π., χορηγείται ύστερα από Υπεύθυνη Δήλωση του ν.1599/1986, του/της ίδιου/ας του/της μαθητή/τριας (αν είναι ενήλικος/η) ή και των δύο γονέων του/της (αν είναι ανήλικος/η), στην οποία θα αναφέρεται το εξής : «Λόγοι θρησκευτικής συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή (μου ή του παιδιού μου) στο μάθημα των Θρησκευτικών» (βλ. Ολ.ΣτΕ 1749/2019 και 1750/2019). Μόνον στην περίπτωση που η γονική μέριμνα ασκείται από τον ένα γονέα, αρκεί η υπογραφή του/της ασκούντος/ούσης τη γονική μέριμνα. Η προσυπογραφή της Υπεύθυνης Δήλωσης από τον/τη διδάσκοντα/ουσα είναι απαραίτητη, ώστε να ενημερώνεται για τους/τις μαθητές/τριες που θα έχει στην τάξη του/της στις ώρες του μαθήματος των Θρησκευτικών” 

Ομως, μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 7 Σεπτεμβρίου, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με την απόφασή της 32/20 έκρινε ότι για την απαλλαγή από την υποχρέωση παρακολούθησης του µαθήµατος των Θρησκευτικών αρκεί η δήλωση ότι λόγοι συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συµµετοχή του µαθητή στο µάθηµα των Θρησκευτικών. Μάλιστα η ΑΠΔΠΧ αναφέρει ότι με άλλη απόφαση, έκρινε ότι η αποκάλυψη έστω και µε έµµεσο τρόπο του ευαίσθητου προσωπικού δεδοµένου ότι ο αιτούµενος την απαλλαγή µαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, ερχόταν σε αντίθεση προς την «αρνητική θρησκευτική ελευθερία των µαθητών και των γονέων τους» κατά το άρθρο 13§1 Συντ., δηλαδή στο δικαίωµα µη αποκάλυψης των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, καθώς και προς τα άρθρα 9 ΕΣ∆Α και 2§2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου ΕΣ∆Α εν συνδυασµώ µεταξύ τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Περαιτέρω η Αρχή έκρινε ότι ο συγκεκριµένος τύπος της δήλωσης απαλλαγής αντέβαινε «προς τη θεµελιώδη αρχή της αναγκαιότητας της επεξεργασίας δεδοµένων προσωπικού χαρακτήρα». Συνεπώς, «θα αρκούσε η επίκληση στη δήλωση λόγων συνείδησης και όχι η αναφορά της πίστης ή της µη πίστης σε συγκεκριµένο θρήσκευµα»

Σημειώνεται ότι με την ίδια απόφαση η ΑΠΔΠΧ έκρινε ότι αντίκειται στο ευρωπαικό δίκαιο και η αναγραφή της διαγωγής των μαθητών στα απολυτήρια. 

Οπως είναι προφανές λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας με τη σημερινή του απόφαση, γράφει στα παλιά του τα παπούτσια την απόφαση της ΑΠΔΠΧ και προχωράει ζητώντας πιστοποιητικά θρησκευτικών φρονημάτων από τις οικογένειες, ενώ μένει να δούμε τι θα πράξει για τη διαγωγή!

Αυτό το αδιανόητο για μα κανονική χώρα γεγονός, σχολίασε σε ανάρτησή του ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος, που έχει ανακινήσει με προσφυγές του το ζήτημα, προαναγγέλοντας νέες νομικές περιπέτειες για το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων:

“Το γραφείο μας εκπροσώπησε τον μαθητή και τους γονείς του στην διαδικασία ενώπιον της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Με την απόφαση 32/2020, η Αρχή έκρινε ότι η διαγωγή δεν πρέπει να αναγράφεται στα απολυτήρια, καθώς η αναγραφή αυτή αποτελεί περιττό δεδομένο και δεν συνάδει έτσι με την διάταξη του άρθρου 5 του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων.

Με την ίδια απόφαση, η Αρχή έκρινε ότι η διαδικασία απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών αρκεί να γίνεται με επίκληση “συνειδησιακών λόγων” και όχι με ειδική αναφορά σε “λογους θρησκευτικής συνείδησης”, όπως παρανόμως επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων και με την νέα εγκύκλιο του Αυγούστου του 2020. Η Αρχή έκρινε ότι και Χριστιανοί Ορθόδοξοι μαθητές έχουν δικαίωμα απαλλαγής, οπότε οι λόγοι είναι ευρύτερα συνειδησιακοί κι όχι “θρησκευτικοί”.

Το Υπουργείο Παιδείας με ανακοίνωσή του στις 7.9.2020 εμμένει στην εγκύκλιο του και αρνείται να συμμορφωθεί με την απόφαση της Αρχής ως προς την διαδικασία της απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό σημαίνει ότι το Υπουργείο Παιδείας εξακολουθεί να παραβιάζει τον Γενικό Κανονισμό της Ε.Ε. για την προστασία προσωπικών δεδομένων, συλλέγοντας δεδομένα θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Συνεπώς, η υπόθεση θα έχει και συνέχεια, μέχρι την οριστική συμμόρφωση της Ελληνικής Δημοκρατίας προς τις διατάξεις του Ευρωπαϊκού δικαίου προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Του Νίκου Μάστορα, Alfavita.gr

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί