Γ. Λογιάδης: Τούρκικα αλιευτικά εισβάλουν στις ελληνικές θαλάσσιες περιοχές

Το τελευταίο διάστημα, η Τουρκία με την χρήση μεγάλου αριθμού αλιευτικών πλοίων που πλέουν σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου και του Θρακικού πελάγους, έχει αρχίσει να «καταλαμβάνει χώρο» με «ειρηνικά μέσα», προσπαθώντας έτσι να αποκτήσει έρεισμα ή ενός είδους «χρησικτησία» θαλάσσιων περιοχών, φθάνοντας πλέον εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Κι όπου οι αποστάσεις από την Τουρκία είναι κατά πολύ μικρότερες των δώδεκα ναυτικών μιλίων π.χ. νήσος Μυτιλήνη, Κάλυμνος, Λέρος και Χίος, οι Τούρκοι κυβερνήτες των αλιευτικών σκαφών δεν διστάζουν να διενεργήσουν αλιεία σε αποστάσεις μικρότερες ακόμη και του ενός μιλίου, αλλά και σε πολλές των περιπτώσεων του μισού μιλίου, μη σεβόμενοι την οριοθέτηση της θαλάσσιας οριογραμμής μεταξύ των δύο χωρών (Ελλάδας – Τουρκίας).

Τα αλιευτικά σκάφη της Τουρκίας είναι υπερσύγχρονα, κατά πολύ περισσότερο δυναμικά από τα ελληνικά σε ότι αφορά την αλιευτική τους ικανότητα, είναι εφοδιασμένα με τελευταίου τύπου ηλεκτρονικά συστήματα, όπως ραντάρ επιφανείας, βυθόμετρα σόναρ για ακριβή εντοπισμό αλιευμάτων, πλην όμως στερούνται δορυφορικού συστήματος σε αντίθεση με τα ελληνικά σκάφη, τα οποία εποπτεύονται από τις Αρχές του κράτους μας.

Και σε όλο αυτό το καθεστώς της ανομίας και των παράνομων εκ μέρους της Τουρκίας, ενεργειών, στις οποίες προβαίνουν σχεδόν σε καθημερινή βάση, τα τουρκικά αλιευτικά σκάφη, έρχεται να προστεθεί το γεγονός των εξονυχιστικών ελέγχων στους οποίους υποβάλλονται τα Ελληνικά αλιευτικά σκάφη, δεδομένου ότι ελέγχονται μέσω δορυφορικών συστημάτων για τις θέσεις τους, αλλά και την αλιευτική τους δραστηριότητα σε καθημερινή βάση και καθ΄ όλο την διάρκεια του εικοσιτετράωρου από το Κέντρο Παρακολούθησης Αλιευτικών (Κ.Π.Α) του Υ.ΝΑ.Ν.Π, ενώ τα Τουρκικά αλιευτικά σκάφη «αλωνίζουν» ανεξέλεγκτα στις θάλασσες μας, ασκούν ανενόχλητα τις αλιευτικές τους δραστηριότητες, ακόμη και πλησίον των ακτών μας σε τέτοιο βαθμό που μας προκαλεί πλέον ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΦΟΒΟ & ΣΥΓΧΥΣΗ σε ότι αφορά την ακεραιότητα των συνόρων μας, την κατασπατάληση των ιχθυαποθεμάτων, αλλά και την ανατροπή των ισορροπιών σχετικά με την εκμετάλλευση της θαλάσσιας πανίδας.

Εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, υπάρχει καθημερινή δραστηριοποίηση των τουρκικών αλιευτικών σκαφών, που σε πολλές των περιπτώσεων προκαλούν και ζημίες σε αλιευτικά εργαλεία (δίχτυα – παραγάδια) των παράκτιων αλιέων μας, με αποτέλεσμα να υφίστανται μεγάλη κι ανεπανόρθωτη οικονομική ζημία, η οποία, ουδέποτε αποζημιώνεται.

Τέλος οι Κυβερνήτες των περιπολικών σκαφών του Λιμενικού Σώματος «έχουν δεμένα τα χέρια τους» από εντολές που τους έχουν δοθεί «άνωθεν», με αποτέλεσμα αντί να αποτρέψουν και να συλλάβουν τους επί σειρά ετών παράνομα λυμαίνοντες τα ελληνικά χωρικά ύδατα, Τούρκους αλιείς, μένουν απλά παρατηρητές και έτσι τα Τουρκικά σκάφη «κερδίζουν» αλιευτικά πεδία όλο και πιο δυτικά, κυρίως προς την Ηπειρωτική Ελλάδα.

Επιπρόσθετα με τον Νόμο 4619/2019 του Ποινικού Κώδικα με ημερομηνία ισχύος την 01/07/2019 η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ξεπερνώντας κάθε όριο ανοχής μας, καταργήθηκε το άρθρο 401 του Ποινικού Κώδικα σύμφωνα με το οποίο, «Αλλοδαπά σκάφη που ψαρεύουν χωρίς δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη του ελληνικού κράτους τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών».

Συνεπώς ο Τούρκοι λαθραλιείς κατανοώντας πλέον τα κενά ελέγχων κι το ρόλο του «απλού επιτηρητή» των Ελληνικών Αρχών, σε καθημερινή βάση εισέρχονται εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων, ιδιαίτερα σε νησιά τα οποία είτε είναι ακατοίκητα (Καλούμενος, Φαρμακώνει), είτε σε νησιά με λιγοστούς Έλληνες κατοίκους (Αγαθονήσι, Αρκιούς, Λειψούς κλπ), οι οποίοι μη δυνάμενοι να εμποδίσουν τα όσα συμβαίνουν, απλά παρακολουθούν την πολύωρη παραμονή των Τούρκων αλιέων, αλλά και την αλιευτική τους δραστηριότητα στην αιγιαλίτιδα ζώνη μας.

Επιπρόσθετα τα τουρκικά αλιευτικά σκάφη κερδίζουν αλιευτικά πεδία, όλο και δυτικότερα, καθόσον στην Υπουργική απόφαση 4023/64557 (Β 1307/2014), εκτός των άλλων απαγορεύσεων για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων, ΜΟΝΟ ΑΠΟ τα ελληνικά σκάφη, συντρέχει και η περίπτωση του άρθρου 3 παρ. 3β σύμφωνα με το οποίο «Από 16 Ιουλίου μέχρι 1η Οκτωβρίου και δυτικά του 25ου μεσημβρινού της υποπεριοχής 22 δεν επιτρέπεται το βιομηχανικής έκτασης ψάρεμα».

Κι ενώ το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τα Ελληνικά αλιευτικά περιορίζονται να αλιεύουν σε περιοχές ανατολικότερες του 25ου μεσημβρινού, τα Τουρκικά αλιευτικά μη έχοντας την υποχρέωση εφαρμογής της συγκεκριμένης Εθνικής διάταξης, αλλά και λοιπών Κοινοτικών διατάξεων, εισέρχονται δυτικότερα του 25ου μεσημβρινού και είναι σε θέση να αλιεύουν στα διεθνή ύδατα (μέχρι και 6 ναυτικά μίλια από όλες τις Ηπειρωτικές και Νησιωτικές ακτές της Ελλάδας), με αποτέλεσμα με την υπεραλίευση που ασκείται, από τα τούρκικα αλιευτικά σκάφη, καμία προστασία του ιχθυαποθέματος δεν επιτυγχάνεται.

Έτσι, αφενός μεν στερείται ο Έλληνας αλιέας, αφετέρου δε οι Τούρκοι αλιείς με τα υπερσύγχρονα σκάφη τους αφανίζουν στην κυριολεξία τα αλιεύματα που οι Έλληνες αλιείς, προστατεύουν.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

-Προτίθεται η κυβέρνηση να επαναφέρει το άρθρο 401 του Π.Κ που διαφυλάσσει την προστασία των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα τούρκικα αλιευτικά;

-Πως το Υπουργείο αντιμετωπίζει αυτήν την παραβατικότητα; Και πως προστατεύει τους Έλληνες αλιείς;

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί