Του Δημοσθένη Καραγιάννη
Aς δούμε αρχικά τις σημασίες των λέξεων.
Αντιγράφω από το «ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ» του Δ. Δημητράκου Τόμος Α’ Εκδ. ἉΡΧΑΙΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ Α.Ε. ΑΘΗΝΑΙ 1954 Σελ.103.
Α. Το ΑΘΛΟΝ (Ομηρικά: ἄ(ε)θλον) = 1) βραβεῖον ἀγῶνος, ἔπαθλον, 2) ἀντί ἄθλος, ἀγών, 3) συνεκδ. ἀγών, ἐπίμοχθος προσπάθεια, πάλη και 4) πληθ. τά ἇθλα ο τόπος ἔνθα ἀγωνίζονται.
Β. Ο ΑΘΛΟΣ (Ὁμηρ. Και Ἰων. ἅ(ε)θλος = 1) ἀγών, ἅμιλλα περί βραβείου. 2) ἀντί ἄθλον βραβεῖον, 3) καθόλου, ἀγών, ἐπίμοχθος προσπάθεια, κατόρθωμα.
Γ. ΑΘΛΙΟΣ: (ὁ, ἡ) και –α, -ον: 1) ὁ πλήρης ἄθλων, ἀγώνων, μόχθων, ταλαιπωριῶν, δυστυχής, 2) σχετλιαστικῶς, ἐλεεινός, ἀπεχθής, ἀξιολύπητος, 3) κακός, ἐπί προσώπ. και ἐπί πραγμάτων και 4) ὁ προξενῶν ἀθλιότητα, αἴτιος δυστυχίας.
Δ. ΑΘΛΙΟΤΗΣ (ἡ): = δυστυχία, ταλαιπωρία, κακοδαιμονία, ἐλεεινότης, υλική ἤ ψυχική και νεωτ. οἰκονομική – ἠθικαί ἀθλιότητες.
Αυτά λοιπόν αναφέρει για την προέλευση και τις σημασίες των λέξεων με τις οποίες θ’ ασχοληθούμε στο σημερινό μας σημείωμα, αναφερόμενοι στην «κορωναϊκή», που βιώνουμε, πραγματικότητα. Φυσικά από τις λέξεις αυτές προέρχονται και πολλές ακόμα παράγωγες ή σύνθετες, όπως αθλητής, αθλητισμός, άθλημα, εξαθλίωση, αθλιότοπος, αθλιόπαιδα, αθλιότητα, αθλοθετώ, αθλίως, αθλοθέτης, αθλιότοπος, αθλομανία, αθλιόκαιρος, αθλιόλογα και άλλες, όλες παρμένες από το ίδιο λεξικό, όλες συγγενικές.
Όπως παρατηρούμε οι λέξεις έχουν πολλές σημασίες και συχνά τις χρησιμοποιούμε είτε χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς τη σημασία τους ή αγνοώντας ή «μπερδεύοντας» το λεκτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αποκτούν τη σημασία που θέλουμε να τους δώσουμε γα να εκφράσουμε ακριβώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας.
Ξεκινώντας λοιπόν αυτό το άρθρο έκρινα σκόπιμο να προπαραθέσω τις σημασίες των λέξεων του τίτλου του – και όχι μόνο – έτσι που ο καθένας να έχει την ελευθερία να διαλέξει τη σημασία που θέλει να προσδώσει, ώστε να «συναντηθεί» με ένα τουλάχιστον κομμάτι της δικής του πραγματικότητας.
Κανένας δεν περίμενε πως οἱ ευχές για «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ», «ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ» και οι άλλες παρεμφερείς της Πρωτοχρονιάς του 2020 που ανταλλάξαμε με την «υποτιθέμενη» λήξη των άθλιων χρόνων που προηγήθηκαν με τα μνημόνια και τις οικονομικές κρίσεις θα δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις μιας νέας αθλιότητας, αυτή τη φορά ποικιλότροπης και θανατηφόρας.
Σ’ αυτήν την άθλια πραγματικότητα που βιώνουμε υπάρχουν πολλοί άθλιοι κάθε είδους και σημασίας.
Αναγνωρίζουμε και παραδειγματιζόμαστε από άθλιους που αμιλλώνται και αγωνίζονται να κερδίσουν ζωές, να προασπιστούν την έννοια του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, να αναδείξουν πως ἡ υπογραφή ΑΝΘΡΩΠΟΣ αντιπροσωπεύει απολύτως το ήθος, την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά.
Άθλιοι που μέσα στον κίνδυνο αυτοθυσιάζονται και που είναι άξιοι να εκπροσωπούν τον πολιτισμένο και αναπτυσσόμενο κόσμο που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ και που βέβαια δεν τους αξίζει ένα υποκριτικό και άθλιο …χειροκρότημα! Θερμό και εκ ψυχής το «εύγε» και το «ευχαριστώ» από το λαό μας προς αυτούς…
Άθλιοι που το μπράβο μας, το χειροκρότημά μας, τα μύρια ευχαριστώ και συγχαρητήρια τα δέχονται ως αθλιότητα από άθλιους που τους περιπαίζουν, τους στέλνουν στη μάχη χωρίς όπλα, που τους έχουν στερήσει και τους στερούν συνειδητά τα όπλα. Το έχω ξαναγράψει σε προηγούμενο κείμενό μου. Ο στρατηγός που στέλνει τους στρατιώτες σε πόλεμο άοπλους αξίζει το άθλον του συνειδητού και εκ προμελέτης ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ.
Άλλοι πάλι άθλιοι στα άθλα των αγώνων καταθέτουν κάθε σωματική, πνευματική και ψυχική τους ικμάδα σε μια προσπάθεια να κερδίσουν το άθλον των προσπαθειών τους υπέρ της Ανθρωπότητας, της ζωής και της εξύψωσης του ανθρώπου, αδιαφορώντας αν κάποιοι άλλοι άθλιοι σκυλεύουν πάνω σ’ αυτές τις προσπάθειες και καραδοκούν να δικαιωθούν παρ’ όλες τις αθλιότητες που έχουν διαπράξει κυβερνήσαντες κατά το παρελθόν και διαπράττουν κυβερνώντες στο παρόν…
Βλέπουμε και άλλους άθλιους που επικαλούμενοι κάποιες Ιατροτεχνολογικές νομοθετικές αθλιότητες στέκονται πάνω σε έγγραφα και ορισμούς, ενώ με κάθε τρόπο παρατηρούμε πως αυτές οι αθλιότητες ψηφίζονται στα χαρτιά, αλλά οι άθλιοι των εξουσιών και των κερδοσκόπων ελευθέρως καταληστεύουν στην πράξη τους εξαθλιωμένους πολίτες. Σ’ αυτούς και κάποιοι άθλιοι που κάνουν την «κρίση» «ευκαιρία» αρπάζοντας από τους άθλιους ό,τι μπορούν με τις ευχές και τους νόμους που ψηφίζουν οι άθλιοι της κυβέρνησης!
Κάποιοι ακόμα άθλιοι οχυρωμένοι πίσω από την αθλιότητα της «ασύδοτης αγοράς» συνεχίζουν να διακηρύττουν την άθλια άποψη πως «αυτοί που έχουν χρήματα έχουν δικαίωμα να ζήσουν. Οι άλλοι άθλιοι που δεν έχουν ούτε πανωθεό, ούτε κατωθεό ή ούτε στον ήλιο μοίρα …«ας πεθάνουν»! Και στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς ἡ «κωρονοληστεία» και «κορωνοσκύλευση» της κοινωνίας είναι «φυσικός νόμος», αφού ἡ ανισότητα είναι «κοινωνικός νόμος» όπως διακηρύττει κι ο άθλιος πρωθυπουργός και άρα «ο σώζων εαυτόν …Σωτήρης»!
Άθλιους που με κάθε τρόπο προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ευκαιριακά την αθλιότητα και να κερδοφορήσουν, πουλώντας ψέματα και άθλιο κομπογιαννιτισμό και ψωραλοιφές!!!
Άθλιους που βρήκαν την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν παίζοντας με την αβεβαιότητα και το ένστικτο των ανθρώπων, με την διασπορά του τρόμου, του φόβου και του πανικού. Και που πάνω σ’ αυτό το ένστικτο βρήκανε την ευκαιρία να δώσουν χρήματα (τα δικά μας χρήματα) και προνόμια σε ημετέρους, να κοπανήσουν πρόστιμα στα κεφάλια των πάντων, να διαφημίσουν τα μαθήματά τους και τους φίλους επιχειρηματίες που η «κρίση» κάνει «Κροίσους»!!!…
Άθλιους που εκμεταλλευόμενοι την άγνοια του πολίτη τον μετατρέπουν σε ευθυνόφοβη, κοινότυπη κι ανόητη μάζα υποθάλποντας και υποδαυλίζοντας τον άθλιο ατομικισμό, την ατομικότητα, τη στροφή του ενός εναντίον του άλλου με το πρόσχημα της αυτοπροστασίας και της ετεροπροστασίας και κυρίως με το το «ποντιοπιλατικό χειρονίψιμο» της ανάθεσης της δικής τους «υπευθυνότητας», ως όφειλαν, στην ατομική ευθύνη, ως μη όφειλαν!!!
Άθλιοι που για χρόνια λεηλατούσαν – και συνεχίζουν να λεηλατούν τον «κοσμάκη», που έχουν ξαπολήσει παπαγάλους και παπαγαλάκια σε συνεντεύξεις τύπου, διαγγέλματα, σε δηλώσεις, ενημερώσεις και εκπομπές σκληρής προπαγάνδας, σε ολοήμερες τακτικές και «έκτακτες δίμηνες» ως τώρα εκπομπές δήθεν ενημερωτικές, σε εξαγορές συνειδήσεων που «δέρνουν ούλοι, αφέντες δούλοι» μόνο που ο «κυρ Μέντιος» κάπως και με τη κρισιμότητα των ημερών ίσως «να ξυπνήσει μονομιάς, να ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς»!
Αλλά ένας άθλιος λαός, που παραδίδει τη ζωή τους σε άθλιους κυβερνήτες για να διαχειριστούν τη ζωή του δεν είναι δυνατόν να ξεφύγει από την αθλιότητά του, όσο κι αν ποθεί το άθλον της ζωής του, εφόσον περιμένει άθλιους Μεσσίες και «σκύβει το σβέρκο» σε κάθε άθλιο που του επιτρέπει κάθε φορά να τον εξαπατά για να τον σπρώχνει ακόμα βαθύτερα στην αθλιότητα που ο ίδιος του επιφυλάσσει, με τις αθλιότητες και τις ψευτοϋποσχέσεις που αφειδώς και αθλίως τον …ταΐζει!!!
Δήμος Σθένης
Υ.Γ.
…………………………………………………..
«Άντε θύμα, άντε ψώνιο
Άντε σύμβολο αιώνιο,
αν ξυπνήσεις μονομιάς
θα ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς»,
…όπως εποίησε ο μέγας Κώστας Βάρναλης και τραγούδησε ο επίσης μέγας Νίκος Ξυλούρης.
Θα ξυπνήσεις όμως; Και πότε;
Ο ίδιος.
