Του Δημοσθένη Καραγιάννη*
Το γεγονός πως έχει πλήξει την ανθρωπότητα ένας «δύσκολος» στην αντιμετώπισή του ιός έχει δημιουργήσει μια πληθώρα προβλημάτων με τα οποία αξίζει κανείς να ασχοληθεί και να αναλύσει προκειμένου να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο κινείται ἡ επιστήμη, ἡ πολιτική, ἡ οικονομία, ἡ απατεωνιά, ἡ τρομοκρατία, ἡ ηλιθιότητα και ἡ «κοινή γνώμη». όχι βέβαια πως με το κείμενο ετούτο θα τα καλύψουμε όλα – εξάλλου και ειδήμονες δεν είμαστε! Όμως έχουμε και λόγο και κρίση και άποψη για τα συμβαίνοντα γύρω απ’ τα εξυφαινόμενα…
Ως προς τη φύση του ιού είναι γεγονός ότι συμπεριφέρεται καινοφανώς, όπως εξάλλου και κάθε πρωτοεμφανιζόμενος ιός που απειλεί την υγεία των ανθρώπων μέχρι να αναλυθεί και μελετηθεί ἡ συμπεριφορά του και να βρεθεί …ο μάστοράς του! Πάντα έχει μια αφετηρία από την οποία ξεκινά και διασπείρεται σε όμορες περιοχές – κράτη και στη συνέχεια επεκτείνεται αναλόγως των συνθηκών που επικρατούν (ταχύτητας των μέσων μεταφοράς, μετακίνησης και προληπτικών μέτρων, επιστημονικής αντιμετώπισης, περιβαλλοντικών συνθηκών, δυναμικότητάς του, κ.λπ.).
Μελετώντας κανείς την ιστορία είναι πολύ εύκολο να διαπιστώσει ότι ουδέποτε, σε καμιά εποχή ή χρονική περίοδο ἡ ανθρωπότητα δεν ήταν απαλλαγμένη από τέτοιου είδους απειλές, κινδύνους, λοιμικές και επιδημίες. κινδύνους και επιδημίες που σάρωναν κυριολεκτικά τους πληθυσμούς με εκατόμβες θανάτων και ξολοθρεμών. Δεν υπάρχει καμία πολιτεία παραθαλάσσια που να μην έχει τα «Λαζαρέτα» της, δηλαδή τους χώρους όπου έθεταν σε πολυήμερη καραντίνα οἱ αρχές της πόλης κάθε προερχόμενο ταξιδιώτη από περιοχές όπου είχε εμφανιστεί επιδημία.
Δεν είναι επί του παρόντος να αναφερθούμε σε περιπτώσεις και αριθμούς (αν και στην εποχή μας αυτοί είναι πειστικότεροι) θυμάτων με τα οποία “πλήρωσε” η ανθρωπότητα παρόμοιες επιδρομές συμφορών, αλλά όλοι έχουμε υπόψη μας χωριά, που εγκαταλείφτηκαν και ερήμωσαν από τους κατοίκους τους λόγω πανώλης, αρρώστιας, λιμού, επιδημίας και διαφόρων άλλων συμφορών (θεομηνιακών αιτιών) για τις αντιλήψεις της αντίστοιχης εποχής. Μια μικρή έρευνα στα αρχεία των πόλεων είναι εύκολο να αποδειχτεί του λόγου το αληθές. Το νησί μας μάλιστα ήταν ιδιαίτερα ευπρόσβλητο λόγω της θέσης και του ρόλου του στην ανατολική Μεσόγειο. Στην Αλικαρνασσό και στη Χανιώπορτα ήταν τα “Λαζαρέτα” της πόλης μας.
Είναι ανθρώπινο, λοιπόν, το βεβαρημένο αυτό ιστορικό παρελθόν να λειτουργεί κάθε φορά ως πηγή πρόκλησης πανικού και μάλιστα σε κοινωνίες όπου ἡ επιστήμη πόρρω απέχει από την κοινωνική της «μετακένωση». Όσο πιο “ξένη”, “αποχαυνωτική” και απομακρυσμένη είναι ἡ επιστήμη από την “κοινωνική γνώση” τόσο πιο ευάλωτος και έρμαιο είναι ο πολίτης στους κάθε λογής επιτήδειους κομπογιαννίτες (αλοιφοπώλες, κηροπώλες, βοτανοπώλες χειροποίητων φαρμακευτικών παντεσπανίων, με ολίγη αγιορείτικη επάλειψη και “μυστηριακή” αγιοπνευματική παπαρόσκονη) και στους επιστημονικούς παραχαράκτες.
Τούτο εδώ βέβαια δεν είναι δυνατόν να μη γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και από “πολιτικάντιδες” και “μεσιανιστάδες” κάθε εποχής. Με την επίκληση των κινδύνων και των “κινδύνων” που ενέχει μια τέτοια απειλή (εννοώ της εξάπλωσης κάθε μολυσματικής και δυσαντιμετώπιστης ασθένειας) και εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των πολιτών «σπέρνουν» τα διάφορα “σπορικά” της όποιας σάπιας μισαλλόδοξης, μισάνθρωπης και εγκληματικής πολιτικής τους, προτείνοντας ή συζητώντας την εγκατάσταση και συγκατοίκηση ανθρώπων με σκορπιούς, φίδια, λιακώνια και θάνατο. Η ημιμάθεια, ο “homouniversalismus”(sik) (=πανεπιστημονισμός αδαϊσμός) και το μικροπολιτικό συμφέρον είναι βασικές αιτίες του ναζισμού! Και απ’ αυτά – δόξα τω Γιαραμπή! – πολλά φροντίζει το κράτος μας να διατηρεί!
Είναι γνωστό πως “στην αναμπουμπούλα, χαίρετ’ ο λύκος”, όπως λέει ο λαός μας. Tι παρατηρούμε τον καιρό αυτό; Ρίξετε μια ματιά στα δελτία ειδήσεων. Σαν να μην υπάρχουν άλλα νέα, ειδήσεις, πληροφορίες, δραστηριότητες και “γίγνεσθαι” στον κόσμο. Δύο τα κυρίαρχα και επαναλαμβανόμενα διαρκώς συμβαίνοντα! Ο Κορωνοϊός, και το προσφυγικό (αν και αυτού το ενδιαφέρον …«παρασκηνιάστηκε» εσχάτως)! Ενδιάμεσα θα παρουσιαστεί και κανένας σεισμός, κανένας εμβόλιμος υπουργός ή κανένας “Γιουραφέντης” που και που, για να πουν την κάποια διαφορετική αρλούμπα τους και κυρίως κάποιο μέτρο που πάντα θα είναι σε βάρος του λαού αλλά δεν θα προσεχτεί και θα περάσει μέσα από τον κυκεώνα του τρόμου και απαραιτήτως ἡ πληθώρα διαφημίσεων και προπαντός τα …αθλητικά (μη χάσουμε!).Οι “αντιιικές” διαφημίσεις έχουν τόση μεγάλη διάδοση που δεν θ’ αφήσουνε μήτε ιό μήτε κόρη στον κόσμο πια!!! Και τότε; Τι θ απογίνομεν χωρίς ιούς;
Το σπουδαίο όμως δεν είναι ἡ ανούσια επανάληψη των ίδιων και των ίδιων, αλλά ο τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα και ἡ «λαθροτρομοκρατία» που διασπείρεται μέσα από παραινέσεις “ψυχραιμίας», «λογικής», «αυτοσυγκράτησης», «αυτοπροστασίας» και λοιπών «καθησυχαστικών» συμβουλών ανακατεμένων με αυτές «επιστημόνων», «ειδημόνων», «τυχάρπαστων», «κομπογιαννιτών», «δημοσιολόγων», «δημοσιολογούντων», «μπουρδολόγων» και «μπουρδολογούντων» και κάθε λογής «φρούτου», που αστραπιαίως «φύεται» σε τέτοιες περιπτώσεις. Φυσικά και δεν αναφέρομαι στους διαπιστωμένα σοβαρούς, υπεύθυνους και αρμόδιους επιστήμονες υγείας που μιλούν με γνώση, περίσκεψη και φειδώ για το θέμα αυτό.
Για παράδειγμα έχουμε δει πολλούς δημοσιογράφους – ρεπόρτερ να μιλάνε στο μικρόφωνο, φορώντας μάσκες, ενώ επανειλημμένα οἱ ειδήμονες αναφέρθηκαν αναλυτικά στην αναγκαιότητα χρήσης της μάσκας από όσους έχουν προσβληθεί για να μη διασπείρουν τον ιό ως μολυσμένοι στους αμόλυντους! Για ποιο λόγο λοιπόν οἱ εν λόγω χειριστές των μικροφώνων φορούν μάσκες; Είναι φορείς του ιού και παίρνουν μέτρα να μην τον διασπείρουν μέσω καλωδίων; Διασπείρεται κι απ’ τα καλώδια; Και μέσω του ήχου; Και από το Hi Fi; Το κάνουν για να τονώσουν τη δική τους ψυχολογία; Για να μας μεταφέρουν την εικόνα ώστε όλοι να τους μιμηθούμε; Για να εθιστούμε στην ιδέα της ανασφάλειας και του τρόμου; Για να επιδείξουν την επικινδυνότητα του επαγγέλματός που ασκούν; Για να μας πείσουν ότι κι αυτοί μάχονται στην πρώτη γραμμή; Για να μας δηλώσουν πως όντες φορείς του ιού θα σταθούν ηρωικά να υπηρετήσουν το ιερό καθήκον της ενημέρωσης, έστω και διασπείροντας τον …ιό-τρόμο; Προμοτάρουν κάτι; Αφού υπάρχει έλλειψη από μάσκες και αντισηπτικά! Έλεος, ρε παιδιά! Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι σοβαροί στο χώρο!
Βέβαια σε μια αντιεπιστημονική εποχή, όπου διακινούνται μέχρι και «ιδιόχειρες επιστολές του θεού τους», οἱ αθεόφοβοι, για ένα απίστευτα ανόητο και θρησκόληπτο κοινό, έρμαιο της «μαζικοποίησης», της «ημιμάθειας» του (μην ξεχνάμε τον αρχαίο λόγο: «…ημιμάθεια γαρ χείρον της αμαθείας…») και της «παντογνωσίας» του, αν κανείς αναζητά «ΛΟΓΟΝ» είναι σαν να ψάχνει ψύλλο στ’ άχερα!!! Όλα αυτά επιδρούν σημαντικά στη διαμόρφωση «κοινής γνώμης» που ευάλωτη λόγω επικρατούσης «αλογισίας», πανικοβάλλεται ή εγκαταλείπεται στο …μοιραίο και στη μαζική καταφυγή της «ουράς» ώστε να εκφραστεί η αγωνία του «τρέξετε ν’ αγοράστε ό,τι μπορείτε σαν να ’ναι ἡ τελευταία σας φορά»!!!
Σε μια τέτοια κοινωνία βρίσκουν την ευκαιρία οἱ διάφοροι Βδελόπουλοι, Τσιμπουρόπουλοι, Ψειριανόπουλοι και λοιποί homini fraudatori (=άνθρωποι απατεὠνες), ευκαιριατζἠδες, «καμάκια του πόνου και του φόβου» και θησαυρίζουν, «λαβαροποιώντας» και επισείοντας τον τρόμο, την απειλή, το θάνατο και «ιεροποιώντας» το δικό τους ασφαλές και επικερδέστατο …απάγγειο-γιατροσόφι! Δεν το έχουμε καταλάβει; Δεν το έχουμε αντιμετωπίσει εμείς οἱ μεγαλύτεροι κατά το παρελθόν με τόσες κρίσεις που έχουμε περάσει κάνοντας το ίδιο τόσο ανόητα και …υπερκαταναλωτικά κάθε φορά; Και επιτέλους αν ἡ καθημερινότητα μας διδάσκει (μιας και κομπάζουμε πως είμαστε οἱ φορείς της ωριμότητας και της πείρας των χρόνων που κουβαλάμε) και μας κάνει σοφότερους, αφού υποτίθεται ότι βιώνοντάς την εντοπίζουμε τα προηγούμενα λάθη μας, σε τι έγκειται ἡ …σοφία που αποκτάμε; Στο να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη; Και τι διδάσκουμε μ’ αυτή τη συμπεριφορά στα παιδιά μας; Να κάνουν κι αυτά, όσα εμείς τόσο βλακωδώς επαναλαμβάνουμε; Ιδού, λοιπόν, ἡ Ρόδος…
Ας συνέλθουμε λίγο. Ο «ιός» είναι μια απειλή που ως απειλή δεν είναι πρωτόγνωρη. Η ανθρωπότητα πολλές φορές έχει αντιμετωπίσει τέτοιου είδους απειλές και τις έχει νικήσει. με τον ορθολογισμό και το πνεύμα του! Όχι χωρίς κόστος. Με εκατόμβες θυμάτων. Αφού το κράτος ενδιαφέρεται περισσότερο να εξασφαλίσει τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρηματιών κι όχι τις ζωές των πολιτών του, ας προσπαθήσουμε με τις οδηγίες των επιστημόνων πρωτίστως να αυτοπροστατευτούμε και να παλέψουμε, να απαιτήσουμε να δοθούν κονδύλια, μέσα και τα πρέποντα «όπλα» στους μαχητές της πρώτης γραμμής, ώστε οἱ θαυμάσιοι επιστήμονες των Πανεπιστημίων μας – που πολύ τα έχουν κι αυτά απαξιώσει στο παρελθόν και τώρα τα γλείφουν εκείνοι που τα φτύνανε – να ασχοληθούν με την αντιμετώπιση της καταιγίδας!
Κι ας αφήσουν τα …χειροκροτήματα και τα «καθελιγοκαιλιγάκι» διαγγέλματα για περιοριστικά μέτρα, που μόνο στην είσπραξη προστίμων προσβλέπουν, τσιγκλώντας το «θυμικό» των «αγανακτηθησομένων»! Σάμπως δεν τους μάθαμε. Σάμπως δεν τους ξέρουμε! Τώρα περιμέναμε να τους γνωρίσουμε! Κι ας μη νομίσουν πως με τη «διαγγελματολογία» τους θα αποκομίσουν κανένα φυλλαράκι δάφνης, όταν περάσει ο τυφώνας, «κλέβοντας» το κατιτίς τους απ’ τις θυσίες των υγειονομικών!. Γιατί θα περάσει… Ο «ιός» θα νικηθεί από την επιστήμη και τον νου του Ανθρώπου… Απ’ τον Άνθρωπο! Όχι απ’ τ’ ανθρωπάκια… Αυτό είναι σίγουρο. Η νίκη όμως θα περάσει πάνω από θύματα λαϊκά. Όπως κάθε νίκη. Όπως θα περάσουν και οἱ καταχανάδες που δημιούργησαν αυτήν την πραγματικότητα κι οδηγούν στην «αυτοθυσία» μαχητές άξιους της ζωής… Τότε χρειάζεται ἡ μνήμη… Τότε και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του…
Οἱ υγειονομικοί (γιατροί και νοσηλευτές) μας δεν χρειάζονται ούτε τα χειροκροτήματα και τις …νουθεσίες σας, ούτε τα δήθεν συγχαρητήρια και τις ευχαριστίες σας τα ανέξοδα και υποκριτικά “πολφολυγοφληναφήματά” σας για να κάνουν φιλότιμα και αποτελεσματικά δουλειά τους χωρίς διακρίσεις. Μόνο ως κοροϊδιλίκι κατάμουτρα τα εκλαμβάνουν, όταν με κάθε τρόπο στο παρελθόν εσείς οἱ ίδιοι τους χλευάζατε και τους ειρωνευόσαστε, τους προσβάλατε και τους απαξιώνατε συστηματικά και συνειδητά, καταργώντας δομές, κλείνοντας νοσοκομεία, στερώντας προσωπικό, περικόπτοντας προϋπολογισμούς, απολύοντας γιατρούς και νοσηλευτές, καταργώντας θέσεις, περιορίζοντας προμήθειες υλικών, εργαλείων, μηχανημάτων, περιορίζοντας τους ορίζοντες της δουλειάς, της επιστήμης τους, κ.λπ., κ.λπ., υπακούοντας σαν τα σκυλιά του καναπέ τ’ αφεντικά τους…
Σεβασμό στο επιστημονικό τους επίπεδο και κατανόηση της υπερπροσπάθειάς τους χρειάζονται κι όχι «κοροϊδιλίκι» και «δούλεμα»!
Α! Και αμοιβές για σύγχρονη και αξιοπρεπή διαβίωση… Γιατί εκτός από γιατροί μην ξεχνάμε πως είναι και άνθρωποι σκληρά κι επικίνδυνα εργαζόμενοι!
*Ο Δήμος Σθένης (Δημοσθένης Καραγιάννης) είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός
Υ.Γ. Γιατί πώς ανεχόμαστε να πληρώνουμε τους πραγματικούς «κορονοϊούς» με μισθούς, βουλευτικούς, υπουργικούς και πρωθυπουργικούς, αρειοπαγίτικους και συμβουλιοεπικρατικούς, παντοειδείς Γραμματείς και Φαρισαίους – παράσιτα και τους γιατρούς από τους οποίους περιμένουμε τη σωτηρία (κυριολεκτικά) να ορίζουν όλοι αυτοί πως πρέπει να ζουν με μισθούς συντήρησης και πείνας!!!
Συγκρίνετε για παράδειγμα ένα μισθό του υπουργού που ορίζει ότι μπορεί ένας εργαζόμενος να ζήσει μ’ ένα επίδομα των 4000 ευρό του κάθε «Ναισεόλα βολευτή» με έναν μισθό Διευθυντή κλινικής Δημόσιου Νοσοκομείου κι ακόμα καλύτερα ενός νοσηλευτή/νοσηλεύτριας και βγάλετε συμπεράσματα, συγκρίνοντας και την ουσιαστική προσφορά του καθενός στο κοινωνικό σύνολο!
