Το αναπτυξιακό νομοσχέδιο κατατέθηκε το βράδυ της Τετάρτης στη Βουλή, υπό τον τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις». Το νομοσχέδιο εισάγεται για συζήτηση και επεξεργασία στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή, αύριο Παρασκευή.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση «εισάγονται ρυθμίσεις που απλουστεύουν τις προβλεπόμενες διατυπώσεις -και εν γένει διαδικασίες- στους τομείς της περιβαλλοντικής, πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας και κυρίως που διευκολύνουν την ανάπτυξη επενδυτικών εγχειρημάτων στην Ελλάδα, με την παράλληλη μέριμνα του δημοσίου συμφέροντος».
Ζήτημα με τη μεταμεσονύχτια κατάθεση του αναπτυξιακού νομοσχεδίου ήγειρε ο ΣΥΡΙΖΑ
Ζήτημα με τη μεταμεσονύχτια κατάθεση του αναπτυξιακού νομοσχεδίου, αλλά και με την εγγραφή του στην αρμοδιότητα μόνο της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ήγειραν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς, Γιώργος Βαρεμένος και Σωκράτης Φάμελλος.
Όπως ενημέρωσε τους βουλευτές ο πρόεδρος της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, Γιώργος Βλάχος, το θέμα της αρμοδιότητας της επιτροπής έχει λυθεί και το νομοσχέδιο εισάγεται για επεξεργασία, αύριο (Παρασκευή), και στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, καθόσον περιλαμβάνει και διατάξεις για τα εργασιακά.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ανέφεραν, επίσης, ότι το νομοσχέδιο ανέβηκε μετά τα μεσάνυχτα στον ιστότοπο της Βουλής μόνο στο σκέλος της αιτιολογικής του έκθεσης και όχι με τις διατάξεις που εισάγονται και τις καταργούμενες διατάξεις, πράγμα που έγινε σήμερα το πρωί, με συνέπεια να απομένει λίγος χρόνος για την προετοιμασία των βουλευτών.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Γιώργος Βλάχος διαβεβαίωσε πάντως τα μέλη της Επιτροπής ότι θα δοθεί άνεση χρόνου για την επεξεργασία των προωθούμενων διατάξεων από τις αρμόδιες επιτροπές.
Καταστρατηγούν τις κλαδικές συμβάσεις
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ξεχωριστό κεφάλαιο για τα εργασιακά θέματα, στο οποίο περιέχονται ρυθμίσεις που προβλέπουν τη δυνατότητα εξαίρεσης από τις τοπικές και εθνικές ομοιεπαγγελματικές κλαδικές συμβάσεις (ΣΣΕ), κατόπιν διαβούλευσης και συναπόφασης των κοινωνικών εταίρων για κατηγορίες επιχειρήσεων και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Επί της ουσίας, ανοίγει ο δρόμος για μείωση στις αποδοχές και χειροτέρευση των όρων εργασίας εργαζομένων συγκεκριμένων επιχειρήσεων (αυτών που θα εξαιρούνται από τις κλαδικές ΣΣΕ), καθιερώνεται μισθολογική ανισότητα μεταξύ των εργαζομένων σε ομοειδείς επιχειρήσεις, ενώ κινδυνεύουν άμεσα οι αυξήσεις που ήδη έλαβαν μέσω της υπογραφής κλαδικών ΣΣΕ χιλιάδες εργαζόμενοι.
Επίσης, ανοίγει η πόρτα για περιορισμό της επεκτασιμότητας των ΣΣΕ, καθώς, πλέον, για να κηρυχθεί μια ΣΣΕ γενικά υποχρεωτική, δεν αρκεί αυτή να δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων ενός κλάδου ή επαγγέλματος, αλλά επιπλέον θα πρέπει να υπάρχει τεκμηριωμένο πόρισμα «για την αναγκαιότητα της επέκτασης (της ΣΣΕ) και τις επιπτώσεις της στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, τη λειτουργία του ανταγωνισμού και την απασχόληση». Παράλληλα, επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα μπορούν να εξαιρούνται από την επέκταση της ΣΣΕ.
Πρόκειται δηλαδή για την προσπάθεια δημιουργίας, μέσα στη χώρα, «ειδικών οικονομικών ζωνών» φθηνής εργασίας και περιορισμένων εργασιακών δικαιωμάτων.
Εν ολίγοις, με τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου:
α) Η επέκταση μιας κλαδικής ΣΣΕ γίνεται εξαιρετικά δύσκολη, λόγω των προϋποθέσεων που τίθενται (τεκμηρίωση «για την αναγκαιότητα της επέκτασης και τις επιπτώσεις της στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, τη λειτουργία του ανταγωνισμού και την απασχόληση»).
β) Ο υπουργός Εργασίας θα μπορεί να μην επεκτείνει μια κλαδική ΣΣΕ, παρότι καλύπτει το 51% των εργαζόμενων του κλάδου, αν θεωρεί ότι μπορεί να βλάψει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, ενώ επίσης θα μπορεί να εξαιρεί από την επέκταση επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
γ) Καθιερώνεται (όπως και με την κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης) μεγαλύτερη μισθολογική ανισότητα μεταξύ των εργαζομένων σε ομοειδείς επιχειρήσεις, από τις οποίες άλλες θα καλύπτονται από μια ΣΣΕ και άλλες όχι (λόγω της μη επέκτασης).
δ) Και πάλι προκαλείται αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων που θα υπάγονται στη ρύθμιση των ΣΣΕ και επιχειρήσεων που δεν θα υπάγονται, ενώ δημιουργείται αντικίνητρο στους εργοδότες να υπογράφουν κλαδικές ΣΣΕ, όταν ξέρουν ότι οι ανταγωνιστές τους θα μπορούν να καταβάλλουν στους μισθωτούς τους μικρότερες αμοιβές.
Ως προπέτασμα καπνού για να μειωθεί ο θόρυβος σχετικά με τις παραπάνω αντεργατικές παρεμβάσεις, ο κ. Βρούτσης και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ προτάσσουν άλλες ρυθμίσεις που, υποτίθεται, θα συμβάλουν στην πάταξη της ανασφάλιστης και τον περιορισμό της υποδηλωμένης εργασίας.
Ακρωτηριασμός του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία
Σημειώουμε επίσης ότι, σύμφωνα με το δίκαιο που ισχύει, σε περίπτωση αποτυχίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τη σύναψη μιας ΣΣΕ, τα δύο μέρη (εργατική και εργοδοτική πλευρά) μπορούν να προσφύγουν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (Ο.ΜΕ.Δ.) και να ζητήσουν υπηρεσίες αρχικά μεσολάβησης και στη συνέχεια διαιτησίας, ώστε να επιλυθεί η μεταξύ τους συλλογική διαφορά. Η προσφυγή στη διαιτησία είναι πάντοτε δυνατή με κοινή συμφωνία των μερών.
Παράλληλα όμως υφίσταται η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής σε δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις: α) μετά την αποδοχή της πρότασης του μεσολαβητή, εφόσον το άλλο μέρος την απέρριψε, και β) όταν το άλλο μέρος αρνήθηκε τη μεσολάβηση.
Με την αναφερόμενη στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο ρύθμιση είναι δυνατή η προσφυγή στη διαιτησία μονομερώς από οποιοδήποτε μέρος, μόνο εάν:
α) η επίλυση της συλλογικής διαφοράς «επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας» και
β) το μέρος που προσφεύγει μονομερώς στη διαιτησία, συμμετείχε στη διαδικασία μεσολάβησης και αποδέχθηκε την πρόταση του μεσολαβητή,
ενώ δεν προβλέπεται δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, όταν το άλλο μέρος αρνήθηκε τη μεσολάβηση, όπως ισχύει τώρα.
Με τις προωθούμενες διατάξεις:
α) Οι εργοδότες μπορούν να αρνούνται, χωρίς καμιά επίπτωση γι’ αυτούς, να προσέλθουν στη μεσολάβηση, οπότε η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία για την εργατική πλευρά θα είναι αδύνατη.
β) Ακόμη και αν προσέλθουν στη μεσολάβηση, οι εργοδότες θα αρνούνται ότι η επίλυση της συλλογικής διαφοράς επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας. Έτσι η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία θα ακυρώνεται.
γ) Κλείνει ο δρόμος προς τη διαιτησία για τις επιχειρησιακές ΣΣΕ, αφού για ελάχιστες επιχειρήσεις θα μπορεί να δικαιολογηθεί ότι η επίλυση της συλλογικής διαφοράς επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας.
δ) Ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, με αποτέλεσμα να ανατρέπεται ο μηχανισμός επίλυσης των συλλογικών διαφορών.
Χειραγώγηση των συνδικάτων
Στο ίδιο κεφάλαιο, περιλαμβάνονται και οι διατάξεις που προβλέπουν ότι στο υπουργείο Εργασίας θα τηρείται Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων εργαζομένων και ενώσεων προσώπων εργαζομένων, καθώς και Μητρώο Οργανώσεων Εργοδοτών, στα οποία καταχωρούνται κρίσιμα στοιχεία συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων και των οργανώσεων εργοδοτών.
Με λίγα λόγια, με βάση τις προτεινόμενες διατάξεις, διευρύνεται ο κρατικός έλεγχος στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, μέσω της συγκρότησης ηλεκτρονικού μητρώου μελών, ο έλεγχος του οποίου θα βρίσκεται στα χέρια της (εκάστοτε) κυβέρνησης.
Επίσης, με την επικείμενη καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, θα αποδυναμωθεί η δημοκρατική λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων στους χώρους δουλειάς, αφού κάποιος θα μπορεί να αποφασίζει για απεργία από τον καναπέ του σπιτιού του, ενώ δημιουργούνται σοβαροί κίνδυνοι για το αδιάβλητο και το ανεπηρέαστο της διαδικασίας, αφού είναι δυνατό ένας εργαζόμενος να ψηφίζει υπό την επίβλεψη του εργοδότη ή του διευθυντή του.
Για ρεβανσισμό απέναντι στους εργαζόμενους και τα εργασιακά δικαιώματα είχε κάνει πρόσφατα λόγο ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Γιώργος Μυλωνάς, μιλώντας στην «Εποχή».
