Το κράτος είμαι εγώ ή η Μητσοτακοποίηση του Δημοσίου

Μερικές πρώτες σκέψεις από την ενός πρωθυπουργού αρχή. Υπερσυγκέντρωση εξουσιών και κρατικών λειτουργιών στην Προεδρία της Κυβέρνησης και στελέχωσή της από πλήθος αυλικών του Κ. Μητσοτάκη

Κατάργηση ανεξάρτητων αρχών. Ξηλώνουν τον θεσμό του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και καταργούν το Σώμα Επιθεωρητών – Ελεγκτών. Ιδρύουν “Αρχή Διαφάνειας” με επικεφαλής διορισμένο από τον πρωθυπουργό

Παλινόρθωση του κράτους της Δεξιάς. Στρατός μετακλητών στα γραφεία υπουργών, υφυπουργών, γενικών και ειδικών γραμματέων. Παράθυρο για κομματικές προσλήψεις στις θέσεις υπηρεσιακών γραμματέων

Κυβερνητικά Συμβούλια σε αμερικανικό πρότυπο. Μόνιμα όργανα συντονισμού των κρίσιμων τομέων της οικονομικής πολιτικής και της εθνικής ασφάλειας στελεχωμένα από ιδιώτες

Έστειλαν στα αζήτητα τη διαβούλευση…

Δείτε επίσης: Αποκομματικοποίηση, αλλά από τους… άλλους

Πώς… χάθηκε από τη «Διαύγεια» ο Αυγενάκης!- Αδιαφορεί και παρανομεί ή απλά… προεδρεύει; (εικόνες)

Όλοι όσοι πήραν στα σοβαρά τις κραυγές της Ν.Δ. για «άλωση του κράτους από τους συριζαίους» θα πρέπει να είναι έκπληκτοι τώρα με το σχέδιο του Κ. Μητσοτάκη για το κράτος.

Ένα σχέδιο που προωθείται χωρίς να έχει δοθεί από πριν σε διαβούλευση και χωρίς να έχει τεθεί υπό τον έλεγχο της δημόσιας κριτικής. Ένα σχέδιο που παραχωρεί τη διακυβέρνηση στο στενό περιβάλλον του Κ. Μητσοτάκη, ανθρώπους που βρίσκονται εκεί ελέω του πρωθυπουργού, κανείς δεν τους έχει εκλέξει και κανείς δεν τους ελέγχει.

Υπάρχουν πολλά ψιλά γράμματα σ’ αυτό το νομοσχέδιο και τις επόμενες μέρες θα έρχονται στο φως όλο και περισσότερα. Αυτά που κραυγάζουν, όμως, αναδείχτηκαν από την πρώτη στιγμή. Είναι η κατάργηση της Γενικής Επιθεώρησης Δημόσιας Διοίκησης, που ως ανεξάρτητη αρχή είχε ενοχλήσει αρκετούς. Τώρα, όλες οι ελεγκτικές υπηρεσίες συγχωνεύονται με προϊστάμενο της αρεσκείας τού Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος φωτογραφίζεται ήδη στο νομοσχέδιο. Προκαλεί επίσης η υπερμοριοδότηση της συνέντευξης και της προσωπικότητας για την κάλυψη υψηλόβαθμων διοικητικών θέσεων, γεγονός που καθιστά τη διαδικασία τόσο αδιάβλητη, όσο αδιάβλητη θα είναι η επιτροπή που θα επιλέγει αλλά και αυτοί που την έχουν διορίσει. Και είναι εντελώς απροκάλυπτος ο αποκλεισμός από τέτοιες θέσεις όσων συνεργάστηκαν με την προηγούμενη κυβέρνηση, ασχέτως του τι έργο παρήγαγαν και πώς αξιολογούνται.

Υπάρχει, τέλος, και η εξαπάτηση με τους μετακλητούς, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται εντυπωσιακά. Κι αυτό δείχνει την υποκρισία της Ν.Δ. όταν από τη θέση της αντιπολίτευσης ούρλιαζε για αξιοκρατία και πετροβολούσε το «πελατειακό κράτος του ΣΥΡΙΖΑ».

Δεν πρόκειται για απλή κομματικοποίηση του Δημοσίου. Πρόκειται για μητσοτακοποίηση.

Από το κεντρικό σχόλιο της “Αυγής”

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί