Ο αριστοκρατικής καταγωγής Πιοτρ Αλεξέγεβιτς Κροπότκιν (Pyotr Kropotkin) γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1842 (9 Δεκεμβρίου 1842 με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) στη Μόσχα. Ήταν γιος του πρίγκιπα του Σμολένσκ, Αλεξέι Πέτροβιτς Κροπότκιν.
Από το 1862 έως το 1867 υπηρέτησε ως αξιωματικός στη Σιβηρία.
Το 1867 παραιτήθηκε από τον στρατό, γεγονός που δυσαρέστησε τον πατέρα του, ο οποίος τον αποκλήρωσε. Γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης για σπουδές στα μαθηματικά και παράλληλα συνέχιζε τις γεωγραφικές του έρευνες στη Σουηδία και τη Φιλανδία, με έξοδα της Ρωσικής Γεωγραφικής Υπηρεσίας.
Προκειμένου να μελετήσει το εργατικό κίνημα θα ταξιδέψει στην Ευρώπη. Πρώτη του στάση η Ελβετία και η Πρώτη Διεθνής της οποίας θα γίνει μέλος. Επόμενο βήμα η μύηση στον σοσιαλισμό, μέσω βιβλίων απαγορευμένων στη Ρωσία και επαφών του με σοσιαλιστές ηγέτες. Μέσα από την αναζήτηση θα καταλήξει στη δική του επιλογή. Τον κόσμο του αναρχισμού. Θα οδηγηθεί πίσω στη Ρωσία όπου και θα γίνει ενεργό μέλος μίας επαναστατικής ομάδας, των Τσαϊκόφσκι (μεγαλοαστοί και αριστοκράτες νέοι που μάθαιναν ανάγνωση, γραφή και ιστορία στον αμόρφωτο πληθυσμό), αρχίζοντας παράλληλα να αναπτύσσει τις θεωρίες του. Το 1876 θα φυλακιστεί. Μετά από δύο χρόνια θα καταφέρει να αποδράσει και θα ζήσει στην Ευρώπη, ταξιδεύοντας μεταξύ Ελβετίας, Γαλλίας και Μ. Βρετανίας. Θα ζήσει 40 δημιουργικά χρόνια στα οποία θα γράψει τα σπουδαιότερα έργα του.
“Oι κολεκτιβιστές πέφτουν σε ένα διπλό σφάλμα στα σχέδιά τους για την αναδόμηση της κοινωνίας. Ενώ κάνουν λόγο για την κατάργηση του καπιταλιστικού συστήματος σκοπεύουν απ την άλλη να διατηρήσουν δύο θεσμούς που αποτελούν καθαυτή τη βάση του συστήματος αυτού και οι οποίοι είναι η Κυβέρνηση των Αντιπροσώπων και το Μισθολογικό Σύστημα” Φυλακίστηκε και εκδιώχθηκε από πολλές -αξιοσέβαστες χώρες της εποχής
Ο Κροπότκιν, ευρισκόμενος στην (ομοσπονδιακή) Ελβετία τη δεκαετία του 1870, σχημάτισε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα μιας κοινωνίας διεπόμενης από αυθόρμητη ελευθερία, χωρίς την εξουσία και την κατεύθυνση εκ των άνω, την οποία είχε οραματιστεί ήδη από την αρχή της πολιτικής του πορείας. Η σκέψη του Κροπότκιν μπορεί να ερμηνευθεί, εφεξής, ως μια απόπειρα ένταξης του αναρχισμού, του φεντεραλισμού και της περιφερειακής οργάνωσης σε ένα ενιαίο, συνεκτικό πολιτικό πλαίσιο. Δηλαδή, ο Κροπότκιν είχε, όπως και ο Προυντόν, καταλήξει σε έναν φεντεραλισμό μεταξύ ανεξάρτητων πολιτικών μονάδων, για τις οποίες το καλύτερο μοντέλο οργάνωσης ήταν αυτό των μικρής κλίμακας ανθρώπινων κοινωνιών.
Ο Πιοτρ Κροπότκιν δημοσίευσε μια σειρά βιβλίων και συγγραμάτων “The Conquest of Bread’ (Η κατάκτηση του ψωμιού), “Mutual Aid” (Αλληλοβοήθεια), “Memoirs of a Revolutionist” (Αναμνήσεις ενός επαναστάτη), “Fields, Factories and Workshops” (Αγροί, εργοστάσια, εργαστήρια) και άλλα. Έδωσε διαλέξεις σε όλη την Ευρώπη, σε τόπους που δεν είχε απαγορευτεί η είσοδός του ή σε άλλες από τις οποίες δεν είχε εκδιωχθεί και έκανε δύο μεγάλες περιοδείες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Αμερική θα είχε επιστρέψει και για τρίτη, αλλά όταν ο Πρόεδρος McKinley δολοφονήθηκε, οι αναρχικοί ήταν ανεπιθύμητοι. Μάλιστα υπήρξαν φήμες ότι ο Κροπότκιν συνδέονταν κατά κάποιο τρόπο με τη δολοφονία.
Στο «The Conquest of Bread» και το τρίτο κεφάλαιο «Αναρχοκομμουνισμός» ο Κροπότκιν γράφει:
«Κάθε κοινωνία που έχει καταργήσει την ιδιωτική ιδιοκτησία θα αναγκαστεί, υποστηρίζουμε, να οργανωθεί στις γραμμές της Κομουνιστικής Αναρχίας. Η Αναρχία οδηγεί στον Κομουνισμό, και ο Κομουνισμός στην Αναρχία, που είναι και οι δυο τους εκφράσεις της κυρίαρχης τάσης στις σύγχρονες κοινωνίες, της αναζήτησης της ισότητας».
Ο Πιοτρ Αλεξέγεβιτς Κροπότκιν πέθανε από πνευμονία στις 8 Φεβρουαρίου 1921, στην πόλη Ντιμιτρόφ της Ρωσίας. Την κηδεία του που έγινε στη Μόσχα με άδεια του Λένιν, παρακολούθησαν χιλιάδες κόσμου.
Πληροφορίες από tvxs.gr, lifo.gr, vathikokkino.gr, wikipedia
