Ν.Ηγουμενίδης: “Όσο πιο περιορισμένος ο ρόλος του ΔΝΤ στη χώρα μας, τόσο το καλύτερο για τον τόπο”

Η ομιλία του βουλευτή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ στην Ολομέλεια επί του Πολυνομοσχεδίου.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρά το ότι δεν με εκπλήσσει προσωπικά, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που ακροβατεί στα όρια και που ολισθαίνει σε φασίζουσες απόψεις ο κ. Γεωργιάδης, κατά τη γνώμη μου δεν είναι προσωπική η διαφορά ούτε προσωπικό το ζήτημα.

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΡΕΜΕΝΟΣ)

Από αυτό εδώ το Βήμα ως εκπρόσωπος της Ένωσης Κεντρώων συνέκρινε την Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ, με τη Χρυσή Αυγή. Και αυτό το πράγμα -όχι επί προσωπικού- πρέπει κατά τη γνώμη μου να ανακαλέσει είτε ο ίδιος, είτε ο Αρχηγός του. Εκτός και αν πράγματι το κόμμα του έχει αυτή την άποψη. Να μας το πει, για να το συζητήσουμε και σε άλλη βάση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περάσαμε την τελευταία τριετία, μια τριετία «ψεμάτων και παραμυθιών» από την πλευρά της Αριστεράς, που ευτυχώς ερχόταν η Δεξιά για να αποκαταστήσει την αλήθεια!

Πρώτο «παραμύθι»: Μετά την ήττα και τον επώδυνο συμβιβασμό, σχεδιάζουμε, οργανώνουμε, έτσι ώστε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια.

Ευτυχώς, ήρθε η Δεξιά, η Νέα Δημοκρατία, για να αποκαταστήσει την αλήθεια! «Τι συζητάτε τώρα; Παραμύθια! Σε δύο τρεις μήνες θα κλείσει η «αριστερή παρένθεση» στην πολιτική ιστορία του τόπου».

Δεύτερο «παραμύθι»: Θα οργανώσουμε την πρόσβαση των ανασφάλιστων συμπολιτών μας στο δημόσιο σύστημα υγείας. Τι λέει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ; Εδώ εμείς το έχουμε λύσει το θέμα. Γέλασε και ο κάθε πικραμένος με αυτό το «παραμύθι». Βγήκαν δυόμισι εκατομμύρια τελικά οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας και ήταν τόσο καλά λυμένο το ζήτημα από την προηγούμενη Κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, που ακόμα θυμάμαι, γιατρός ήμουν τότε, τους αρρώστους να έρχονται και να τους δίνουμε τα φάρμακα για το επόμενο διήμερο ή τριήμερο. Αν θέλετε, ένας από τους λόγους που με έκαναν να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική, ήταν αυτός.

«Παραμύθι» τρίτο από τον ΣΥΡΙΖΑ: Θα μοιράσουμε πλεονάσματα. Δεν στέκομαι στο όνομά τους, αν θα είναι δέκατη τρίτη σύνταξη ή όπως αλλιώς θα το ονομάσουμε. Μα, τι λέτε τώρα; Παραμύθια! Ήρθε η Νέα Δημοκρατία πάλι τώρα να αποκαταστήσει την αλήθεια: «Τι πλεονάσματα θα μοιράσετε; Θα υπάρξει «κόφτης»».

Ας όψεται η Ένωση Κεντρώων και η εισαγωγή που έκανε. Τα «παραμύθια» δεν έχουν τέλος, αλλά δεν θα προχωρήσω περισσότερο.

Τελευταίο «παραμύθι»: Βγαίνουμε από τα μνημόνια, λέει η Αριστερά. «Μα, τι λέτε τώρα; Υπογράφουμε τέταρτο μνημόνιο».

Τρία χρόνια, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ούτε μια οικονομική σας πρόβλεψη ούτε μια πολιτική σας εκτίμηση επιβεβαιώθηκε. Σήμερα δεν καταρρέει μια τέτοια επιμέρους εκτίμηση, καταρρέει το συνολικό πολιτικό σας αφήγημα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτοί που οδήγησαν από το πρώτο στο δεύτερο ή έφεραν στα πρόθυρα του τρίτου μνημονίου τη χώρα, αυτοί που τα τελευταία τρία χρόνια ουσιαστικά χαρακτηρίζονταν μόνο από τρικλοποδιές στην προσπάθεια της Αριστεράς, αυτοί που αν και δεν είχαν τρόικα, έπρεπε να εφεύρουν, αυτοί δεν μπορούν να κρύψουν τη λύπη τους για την επιτυχία του λαού μας. Δεν μπορούν να κρύψουν τη θλίψη τους για την επιβεβαίωση των πολιτικών θέσεων και των πολιτικών επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς.

Και αυτή η θλίψη -το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη!- τους έχει μετατρέψει σε Κασσάνδρες που μοιρολογούν στους προμαχώνες της νέας Ελλάδας που προσπαθούμε να φτιάξουμε. Εμείς αφήνουμε πίσω μας τα μνημόνια. Μαζί αφήνουμε πίσω και τις μοιρολογήτρες στη μιζέρια και στη στείρα καταστροφολογία τους, προχωράμε, σχεδιάζουμε, οργανώνουμε, χτίζουμε μαζί με τον λαό μας τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Επιτρέψτε μου εδώ μία παρένθεση. Λέει ο κ. Θεοχάρης: απορεί πώς ορισμένοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, πώς κάποιοι Βουλευτές της Αριστεράς, τάσσονται υπέρ της μη συμμετοχής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο πρόγραμμα της Ελλάδας.

Δεν θα σταθώ στα λάθη του Ταμείου -είναι αναρίθμητα-, στις λανθασμένες εκτιμήσεις του Ταμείου, στις λανθασμένες προτάσεις που έκανε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, στην ταύτιση, αν το θέλετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, του σκληρού, νεοφιλελεύθερου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι το Βερολίνο κρύβεται και κρύβει το σκληρό του πρόσωπο πίσω από το ακόμη σκληρότερο πρόσωπο του Ταμείου.

Η συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα είναι πολύ μικρή οικονομικά. Ακόμη και η «ανάπηρη» ελληνική οικονομία μπορεί να αντέξει αυτό το οικονομικό μέγεθος. Θεωρώ το θέμα πολιτικό. Πιστεύω ότι πρακτικά το ερώτημα είναι ποιες πολιτικές δυνάμεις τάσσονται κατά της συμμετοχής ή υπέρ της παραμονής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Είναι φανερό ότι αυτοί που άνοιξαν τις πόρτες και έφεραν το Ταμείο, δύσκολα θα πουν να φύγει.

Κατά τη γνώμη μου, όμως, έχει συμβολική και πραγματική σημασία ένας δανειστής λιγότερος για τον τόπο. Όσο πιο περιορισμένος είναι ο ρόλος του Ταμείου στη χώρα μας, τόσο καλύτερο για τον τόπο. Και ξέρετε, δεν τα λέω μόνο σήμερα που φεύγουμε από τα μνημόνια. Θα καταθέσω στα Πρακτικά αυτή τη δημόσια τοποθέτησή μου, την οποία είχα δημοσιεύσει στις 17 Ιανουαρίου 2017 -πριν από ενάμιση χρόνο, ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης- στην Εφημερίδα «ΑΥΓΗ».

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Ηγουμενίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Όπως είπα, προχωράμε στο χτίσιμο της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Ονειρευόμαστε -και χρησιμοποιώ πληθυντικό, γιατί δεν είμαι ο μόνος που το ονειρεύομαι, εκφράζω από αυτό το Βήμα και τους υπόλοιπους συναδέλφους της Αριστεράς και τους υπόλοιπους ανθρώπους, την πλειοψηφία του λαού μας- και θέλουμε μία πατρίδα όπου θα κυριαρχεί η κοινωνική δικαιοσύνη, η δημοκρατία, η κοινωνική αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια. Ονειρευόμαστε και θέλουμε μία οικονομική μεγέθυνση που θα προχωρά ταυτόχρονα με τον σεβασμό στο περιβάλλον και την κοινωνική προστασία.

Αυτοί θέλουν μία ανάπτυξη που θα εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες. Θέλουν μία ανάπτυξη στηριγμένη και στήριγμα στις ιδιομορφίες του κρατικοδίαιτου ελληνικού καπιταλισμού, όπου τα χαρακτηριστικά της θα είναι η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή, η στρεβλή επιχειρηματικότητα, η διαπλοκή, η διαφθορά. Όπως οι οικονομικά ασθενέστεροι ήταν στο κέντρο της προσοχής μας, στο κέντρο της προσπάθειάς μας για να βγούμε από τα μνημόνια, έτσι κατά τη γνώμη μου η νεολαία, οι εργαζόμενοι, ο κόσμος του πνεύματος, αυτές οι ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις θα είναι και στο κέντρο της προσπάθειας για να χτίσουμε τη νέα, μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Πιστεύω ότι η προσπάθεια θα είναι δυσκολότερη, οι συγκρούσεις που μας περιμένουν θα είναι σφοδρότερες από αυτές που ζήσαμε μέχρι σήμερα, θα υπάρχουν και περιπτώσεις που θα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω, θα έχουμε ήττες μικρότερες ή μεγαλύτερες, ωστόσο η θέλησή μας, η αποφασιστικότητά μας και -το κυριότερο- το ότι θα ξανασυναντηθούμε και θα αναβαθμίσουμε τις σχέσεις μας με τις ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις, αυτό θα είναι και η εγγύηση ότι θα πετύχουμε.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)

Το video της ομιλίας βρίσκεται στον ακόλουθο σύνδεσμο:

https://www.youtube.com/watch?v=u7_wcT9XR5w

 

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί